Bu sadece basit bir eleştiri kitabı değil, 2000 yıllık bir inanç sisteminin ölümünün fermanıdır. Dünyanın en fazla inanlısı olan dini Hristiyanlığı bu kadar aşağılayan, gömen, adeta yerden yere vuran başka bir kitap yazılmamıştır bence tarihte. Nietzsche, Hristiyanlığı insanlığın utancı olarak tanımlıyor. Kilisenin yüzlerce yıl boyunca tanrı, öte dünya, kader gibi kavramlarla bir "kutsal yalan" söylediğini ve tüm insanlığı uyuttuğundan, dünyayı değersizleştirip insanı, bilimi, sanatı, ilerlemeyi yok saydığından bahsedip, bu çağda Hristiyan olanları namussuzlukla itham ediyor! Şahsen Hristiyan olmamama rağmen okuduğum bazı yerler bana bile ağır geldi. Bir Hristiyan'ın bu kitabı okumasını tavsiye etmem. Nietzsche'nin o dönemde böyle bir eser yazmaya cesaret etmesi takdire şayan. Zira bu yazdıkları yüzünden başının belaya girmesi oldukça muhtemeldi. Adamın içinde nasıl bir nefret varsa hiç imtina etmeden yazmış aklındakileri. Kitabın orijinal adı "Der Antichrist". tam olarak Türkçeye çevirirsek "İsa Karşıtı" gibi bir anlam çıkıyor. Kalıplaşmış bir sözcük olarak Deccal manasına gelmekte ve dilimize de böyle çevrilmiş. Deccal zaten İsa'nın tam zıttı bir karakter... İlk basıldığında (1895) kitabın muhtelif kısımları sansürlü olarak yayımlanmış. Sansürler kaldırılmış şekliyle ilk defa 1961 yılında yayımlanıyor. Çok dikkatimi çeken bir diğer nokta, kitabın sonundaki 7 maddelik "Hristiyanlığa Karşı Yasa" başlığı altındaki kısım: Madde Bir. — Doğaya her türden aykırılık, günahtır. En günahkar insan, rahiptir: o, doğaya aykırılığı öğretir. Rahibe gösterilecek olan, nedenler değildir, tımarhanedir. Madde İki. — Herhangi bir tanrıya tapınma ayinine katılmak, kamu ahlakına tecavüzdür. Protestanlara, Katoliklere davranıldığından daha katı; liberal Protestanlara da dinibütünlerinden daha katı davranılmalıdır. Hristiyan olmaktaki suçluluk derecesi, bilime yakınlık derecesine göre artar. Dolayısıyla, suçlunun suçlusu, filozoftur. Madde Üç. — Hristiyanlığın yılan yumurtalarını kuluçkaya yatırdığı lanetlenesi yerler, yerle bir edilmeli ve yeryüzünün rezaletli yerleri olarak geleceğin korkulu ibret vesileleri olsunlar diye korunmalıdır. Buralarda zehirli yılanlar yetiştirilmelidir Madde Dört. — Saffet vaazetmek, doğaya aykırı olmaya kamusal bir kışkırtmadır. Cinsel yaşamın her horlanması, «kirlilik» kavramıyla her kirletilmesi, yaşamın kutsal ruhuna karşı işlenmiş sahici günahtır. Madde Beş. — Bir rahiple birlikte aynı masada yemek yemek, çıkarttırır; bununla kişi kendini doğru-dürüst insanlar topluluğundan afaroz etmiş olur. Rahip, bizim şandala'mızdır, —onu kanun kaçağı ilan etmeli, açlığa mahkum etmeli, bir tür çöle sürmelidir. Madde Altı. — «Kutsal» tarih, layık olduğu adla, lanetli tarih adıyla anılmalı; «tanrı», «mesih», «kurtarıcı», «aziz», sözcükleri küfür olarak, canilere takılan adlar olarak kullanılmalıdır. Madde Yedi. — Gerisi kendiliğinden gelir...

Deccal; Hıristiyanlığa LanetFriedrich Nietzsche · İthaki Yayınları · 20084,088 okunma

·

85 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

efe