Gönderi
Kitabı 2022 Tüyap Kitap Fuarı'ndan aldım. Notos'un standı çok renkli, harika kitaplarla doluydu. Direkt olarak Işıklar Ülkesi'ni aradım, buldum ve aldım. Eylül Görmüş'ün kitap falında çıkmıştı zira ve İdeal Defter'in (henüz o partiye girişmedim) yanında duruyordu. Standdaki hanımefendi bana kitabın baskısının aslında tükendiğini, sırf Tüyap için 100 adet özel bastıklarını da söyledi. Ne güzel değil mi?
Gelelim kitaba.
Açık konuşmam gerekirse diyalogsuz kitapları pek sevmem. Çünkü bazen diyaloglar kurtarıcıdır, yazarın anlatım biçimi sizi çok cezbetmese de karakterlerin sesi sayesinde devam edersiniz, seversiniz. Işıklar Ülkesi bu anlamda benim için tam bir kumar oldu. Bir sayfa bile etmeyecek diyalog azlığı kitabın başında yaptığım hızlı göz atma esnasında beni epey korkuttu.
İlk gün 30 sayfa, ikinci gün bir 30 daha okudum. Yazar güzel anlatıyordu ama buna rağmen hâlâ 'acaba beni içine çekecek mi' sorususunu kendime soruyordum. İşe gittiğim ertesi sabah cevabı buldum: evet, kitabı merak ediyordum ve eve dönüp okumayı dört gözle bekliyordum.
Hikâyeyle ilgili pek çok ipucunu çeşitli sitelerde, incelemelerde okuyabilirsiniz; ben oralara girmeyeceğim. Sadece size kitabın büyüsünden bahsetmek istiyorum. 150 sayfalık kitabın 130. sayfasına kadar kitabın adının neden Işıklar Ülkesi olduğunu anlamıyorsunuz, düşünüyorsunuz. Sona yakın mana verebiliyorsunuz. ''Vay be,'' diyorsunuz. ''Demek bu yüzdenmiş.'' (Diyalogları ne kadar sevdiğimi görüyor musunuz?)
Anlatım güzel. Anlatıcı gerçek bir karakter. Okurken onun boğazında düğümlenen şeyleri anlayabiliyorsunuz. Hikâye merak uyandırıcı ve düşündürücü.
Dağıldım anlatırken, bitiriyorum.
Işıklar Ülkesi iyi bir kitap, pişman olmazsınız, şans verin.
·
168 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.