Aykut Barış ÇELİK: "RAHMAN KERİM OLDU": RAHMAN KERİM OLDU Bu kadar geciktiriyorsa Rab, Bir şey vardır. Erişemedim yoluna, Mutlaka bir şey vardır. Bu kadar gecikmeye çok güzeldir, Ola ki çok çirkindir....

Bu kadar geciktiriyorsa Rab, Bir şey vardır. Erişemedim yoluna, Mutlaka bir şey vardır. Bu kadar gecikmeye çok güzeldir, Ola ki çok çirkindir. Belki gaybın en saf hâlindedir, Belki hiçin kendisidir. Bekleyişim bu kadar koyuysa, Açık tonu vardır, bilemem. Sabır ve sabırsızlık arasında gidip gelirken, Belki yol dardır gitmeden... Aslında neyim O'na göre? O bilse benim rengimi. Rengim olsa dengimin eşiti, Ben bu matematiği bilemem... Kim ki dualarımın âmini? Kim önümden geçen yalan, doğru? Sorular aslında bir cevap olmalı, Cevap evreni olmalı ve ben orada yaşamalı. İnsan nedir? Be neyim bu uçsuz bucaksız gittiğim yolda? Yol çile midir yoksa bomboş bir hiçlik mi? Kim var yolun sonunda? Bir lokmam evet bir lokmam, Kimin tayı benle beraber? Güneşin gördüğü bir yerde mi? Kuşlar geçer mi nasibimin olduğu yerde? Bu kadar beklenenlerin anlamı olmalı, Aslında beklemeye de alıştım. Tedavi gibi geliyor sonra, Karıştı her şey beklemelere, beklemelere... Düşün kalemim, Düşün "düşün" ortasına kaçmışı. Düşün aklımın kıvrımlı yollarını, Düşün kalemim "düşün" amacını... Her şeyin eşiti var, Eşiğinde bir eksiği. Eksiğinde eksiden toplamı, Toplamın eksikten tamam olan eşiti... Beklemek Allah'ın adı, İnsan soyadı. Nefesi kısmetin canı, Sesi hiçliğin olur nizamı.. Şimdi kalbimde dua, Aklımda başka bir yer. Kaygılarım cebimde, Umudum kuşların sözüyle olur. Ve benim şiirim olmasa, Namaza gizleneceğim. Beni toplumda bulamayacaklar, Ben olmayla dirileceğim... Nasip hangi renk? Benim dünyamda mı? Saatlerin alel acele yelkovanı ce akrebinde, Bana bir gün mazhar olmalı... Şimdi dostum ne düşündüğümü bilmiyorum, O içerilerde bir yerde. Bir ilâhi güç mü vardır? Orada Allah nerede, nasip hangi elinde? Saygısızlık mı yapıyorum rüzgâra? Hürmetsiz mi kalbim? Sığınacak bir yerim, Neresi olacak gösterin! Düşün mavisi var, Derinlerde tonlarca. Derinlerde bayağı uzak, Allah'ın izni var... Artık ne düşündüğümü bilmiyorum, Düşünmekten öte kendi kabuğuma çekiliyorum. Bulursam oralarda birini, Yanına varıp giderim... Benim memleketim nere ki? Düşüncelerim mi? Zamanın arkasında Allah'ım, Ne gizler, ne buyur eder bana? Aslında beklemek, ah ah... Allah mıydı kendisini gösteren? Kimin yanında gelir? Kimin aklının derin gözlerinde? Ya şu çocukta olmalı, O çocuk benden olmalı. Ben Allah'ın sesinde, Artık ne düşündüğümü bilmiyorum... AYKUT BARIŞ ÇELİK

·

20 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aykut Barış ÇELİK