"Çocukların bizim uğurlarına feda edeceğimiz hayatlarımıza ihtiyaçları yok, kendi hayatlarına ihtiyaçları var." "Bir çocuk doğurabilmek, o çocuğu yetiştirebilmek için tek başına bir yeterlilik olamaz." "Annelik, çocuğunu hayata hazırlamak değildir. Onun hayata hazır olmasını sağlamaktır." İşte böyle vurucu tespitleri olan çok kıymetli bir kitap okudum. Ahmet Naç, "Gölge" isimli kitabıyla tanıyıp fikirlerine, kalemine hayran olduğum çok kıymetli bir öğretmen. Bu kitabını da tesadüf ederi keşfedip okumaya başladım, iyi ki de başladım. Bu kitapta yazarımız, öğretmen ve annelerin çocukların hayata hazırlanmasında doğru bilinen yanlış uygulamalarını Mustafa Öğretmen, Bahar, Öykü ve Alper isimli karakterler üzerinden çok sert ama anlamlı bir şekilde anlatmış. Kitabı okuyunca ben aslında çocuğumu sevmiyormuşum, ben aslında öğretmenliği olması gerektiği gibi yapmıyormuşum diyor insan. Çok ütopik (fikir olarak o seviyede olamadığım, olamadığımız için) geldi yer yer kitaptaki uygulamalar ama bir yerden başlamak lazım diyor insan ve birilerinin (Ahmet Naç öğretmenim gibiler) başlamış olduğunu bilmek yüzümde gülümsemeler yarattı. Kitapla ilgili tek eleştirim, babaların bu işin içinde hiç olmamasıydi çünkü "Herkese rağmen başarabilmek" mottosu üzerinden ilerlenmesi gerektiğini söylüyor yazarımız ama babalara rağmen başarabilmek ne kadar mümkün bilemedim, çocuğun yetişmesinde en az anne kadar etkili olduğu için, olması gerektiği için... Sözün özü, altı çizilip aklımıza ve kalbimize nakşedeceğimiz sayısız cümleleriyle bu nadide eseri başta tüm meslektaşlarım ve ebeveynler olmak üzere herkese tavsiye ederim. Cebini, kimsenin ulaşamayacağı eriklerle doldurabilen çocuklar yetiştirmek dileğiyle...

Beni Bu Kadar Sevme AnneAhmet Naç · Doğan Kitap · 2018713 okunma

·

111 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nuran Kılıç