Kafka’nın karakterleri, felsefi ve psikolojik bir tartışmanın aktörleridirler. Kafka yine bir özdeyişinde “Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı.” diyerek insanoğlunun içine doğduğu toplumun tüm kurumlarıyla birlikte bireyi nasıl esirleştirdiğini vurgular. Eser, “Korku Çağı” diye adlandırılan 20. yüzyılda insanoğlunun artık neredeyse kurtarılması olanaksız bir yazgıya dönüşmüş olan kuşatmalı yaşamının hikâyesini anlatır. Bu çağa korku egemendir, çünkü insan, hemcinsleriyle insanca bir dil aracılığıyla iletişim kurabilme, böyle bir dille insanca tepkiler uyandırabilme olanağından yoksun kalmıştır. Başlangıçta tutuklanma nedenini merak etse de bu saçmalığı merak etmeyi anlamsız bulur. Ancak tüm yaşamı da davasına odaklanır. Artık yaşamının geriye kalan bir yılında her şeyi bu davadır. Gerçekte, K.’nın tutuklandığını öğrenmesi, zaten toplum içinde tutuklu olmuş olmasının farkına varmasından başka bir şey de değildir. Bundan sonra yaşayacakları, tutuklanma öncesinde yaşayacaklarından çok da farklı değildir. Tek farkı ise K.’nın içine kapatıldığı kafesin farkına varmış olması ve onun dışına çıkabilme çabasıdır. K. dışındaki hiç kimse de bunun farkına varmaz ve bu dava onlara anlamsız gelmez. Farkına varmamak onları huzurlu kılarken farkındalık, K.’nın mutsuzluğunu belirler. Herkesin K.nın davasını biliyor olması, herkesin bir davası olmasından kaynaklanmaktadır. Ayrıca herkesin onun davasından haberdar olması, ki bu onlara iktidar da sağlar, K’nın çevrelenmişliğinin bir dışavurumudur. "Mahkeme senden bir şey istemiyor ki! Geldiğin zaman niye geldin demiyor, gitmek istedin mi, koyveriyor gidiyorsun." Örneğin rahibin mahkemede söylediği bu söz yaşama ilişkin bir bilgidir. Yaşamda kendi varoluşumuzu kendimiz belirleme hakkına sahibizdir ancak sonuçlarına katlanmak şartıyla.Örneğin işe gitmeme hakkı bizde saklıdır ama buna karşılık verilecek ceza bizim dışımızdadır. Aynı durum din için de geçerlidir. İnanıp inanmama özgürlüğüne sahibizdir eğer cehennemi göze alabiliyorsak, cezası bizim dışımızda örgütlenir. K.’nın sonu toplum kurbanı olmaktır. O toplum ki kurumlarıyla, baskısıyla, bürokrasisiyle bireyi kafesin içine alır. Onu daha iyi anlayabilmek için ise hayatının okunması gerektiğini düşünüyorum. Baba figürünün ve sevginin onun hayatındaki yeri belirleyici etmenlerden olmuştur. Bu kitabı okurken ki hissettiğim duyguları 1984 kitabını okurken de hissetmiştim. Sisteme ve hayata karşı sitemkâr yaklaşan Winston’un sonu da buna benzer olmuştu. Sisteme karşı çabalayan sadece kendisi olmuştur. Mücadelesi bir hiçtir. Harika yazar Franz Kafka, kitabın sonunda yine bir ışık yakmıştır ama bu sisteme. Bıçak darbeleri yiyeceği sıra, karşıda çok uzun bir apartman görür ve son katta ona uzanan bir el görür. Belki de hala bir ümit olduğunu düşünür.. Keyifli okumalar diliyorum. :)

DavaFranz Kafka · Yediveren Yayınları · 202053,1bin okunma

·

248 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.