Daha önce kitap okurken bu kadar güldüğümü hiç hatırlamıyorum. Ben bir Leyla ile Mecnun dizisi hayranıyım(izleyen herkesin olduğu gibi) aradan onca zaman geçmesine rağmen hâlâ dizinin sahnelerini açıp açıp izliyorken bu kitabı okumak benim için çok keyif verici oldu kitabın her sayfasını her satırını okurken kendimi bir anda dizinin içinde buluyordum. Kitabı okurken bir yandan da sahnelerin gözümde canlanması, mutlu satırlarda , üzgün satırlarda kafamdan çalan fon müzikleri kitaba ayrı bir tat katıyordu... Kitabı okumakta en az diziyi izlemek kadar güzeldi hem bırakmak istemediğim hem de bitsin istemediğim bir kitap oldu bitince de haliyle biraz üzüldüm...:( Kitap, dizinin senaristi tarafından kaleme alınmış bir kitap doğal olarak dizi gibi kitapta biraz absürt. Ben açıkçası diziyi izlemeyenlerin kitabı okurken benimle aynı hissi paylaşacaklarını düşünmüyorum çünkü kitapta geçen her karakterin kafamızda şekil alması aksi takdirde zor olacaktır, İsmail Abi'nin dedeleriiini, Erdal Bakkal'ın aniden ortaya çıkışlarını,Mecnun'un iç seslerini...vs, diziyi bilmeyenleri için bunları okumak saçma ve kafa karıştırıcı olabilir. - İsmail Abi'nin tatlı patavatsızlıkları Yavuz'un mükemmel planları Mecnun'nun iç sesleri Erdal Bakkal'ın biranda ortaya çıkışları İskender Baba'nın babalıkları Ve özlenenler... Dizinin bende çok özel bir yeri var, galiba izleyen herkes için bu böyledir çünkü hepimiz kendimizden birşeyler bulduk orda, kimimiz Mecnun oldu kimimiz Leyla, kimimiz Erdal Bakkal'ı sevdi kimimiz İskender Babayı... Ama ben en çok İsmail abiyi sevdim en çok ondan birşeyler aldım ve en çok o olmak istedim... Mecnun'un da dediği gibi ; İsmail abi biraz tuhaftır. Renkli kıyafetleri, patavatsızlıkları, sorun çözmeye çalışırken daha büyük sorunlara neden olması, konuşması, oturuşu kalkışı yürüyüşü ne bileyim işte farklıdır yani. Dışarıdan baktığınızda yanınızda olmasını istemeyeceğiniz adamlardandır. Onu anlayabilmek için tanımanız, tanımak için de sabretmeniz lazım.Belki de İsmail abi bu yüzden yalnızdır. Belki de bu yüzden girdiği hiçbir işte tutunamıyordur. Belki de bu yüzden her gün bu sahile inip denize doğru el sallıyordur. Çünkü kimse birbirini tanımak için sabretmiyir artık... Ve İsmail Abi, rengarenk kıyafetlerine rağmen hep görünmezdi... Beraber bekleyelim o gemiyi gelmeyeceğini bile bile...