Gönderi

Zamanla zamanda kaybolan insanlığımıza, Otobüste; yaşlılara, çocuklulara, hamilelere yer vermediğimiz her bir güne, Bulunurken bir başkasının hakkını gözetmediğimiz her bir davranışımıza, Kendimizi sorumlu görmediğimiz 3.sayfa haberlerine, Bir başkasına hayat olabilecekken hiç düşünmeden çöpe attığımız bayat ekmeklere, Market poşetlerini doldururken açlık eşiğinin altındakileri düşünmeyen vicdanlarımıza, Kaldırımları süpüren temizlik görevlisine "kolay gelsin" demeden gelip geçmelerimize, Ürün kalitesiz de olsa "olsun o marka" takıntılarımıza, Moda diye dolapları tıka basa doldurtan tüketim çılgınlığımıza, Gırtlağa kadar borca batıp yine de dizginleyemediğimiz nefsimize, Hep olmayana meyleden kıyaslamalarımıza, "Çok sıkıldım" diyecek kadar boş geçen vakitlerimize, Kitaba verdiği parayı çok gören ince hesaplarımıza, Sevdiğimizi söylemekte aciz kalan kalplerimize, Zamanla kaybettiğimiz dünyayı güzelleştirme çabalarımıza, Şükretmeyi unutturan pazartesi sendromlarına, Ümitsizce geçip giden günlerimize... Bir Koca Yunus (Emre) duruşuyla; "Edeb Ya Hû!"
·
11 görüntüleme
Hapset