Gönderi
İncelemeyle ilgili çok fazla ayrıntıya girmeyi düşünmüyorum. Ama bunun kolay bir okuma olmadığını kabul etmeliyim. Tarz basit ve açıklayıcı ama hikaye rahatsız edici ve iç karartıcıydı. Bazı günler neşeli , diğer günlerde çoğu zaman çaresizlik içinde ve çok üzgün bir hal durumu mevcut. Yani yine tam Dostoyevski'ye yakışır bir durum.
Romanın temalarından biri de yoksulluğun keyfiliği ve zenginlerin ne kadar ön yargılı olduğuydu. Yoksullara bulaşıcıymış gibi davranıyorlar. Öte yandan, kendilerini üstün hissettirdiği için onları görmekten hoşlanıyorlar. Aynı nedenle onlara sadaka vermeyi de seviyorlar. Mahremiyetin olmaması işleri daha da kötüleştiriyor.
Yazılanlara göre, sanki hiç kimse belli bir yoksulluk düzeyine girmemeliymiş ve bir kez altına düştüğünüzde ise artık ayağa kalkma şansınız hiç olamayacak gibi bir algı var. Ayrıca kitapta, hastalanan diğer fakir insanların ve ilaç olmadığı için ölen çocukların sayısız küçük hikayesi var.
Devushkin ve Varenka harika karakterler. Yoksulluklarına rağmen her zaman önce birbirlerini düşünüyorlar ve bir yerden biraz para alırlarsa daha az parası olana veriyorlar. Tam bir iyilik sembolleri diyebilirim.
Kışın, günlerin kısaldığı ve havaların soğuduğu bu günlerde okumak gerçekten kolay olmadı. Bunu okumaktan zevk almadım ama bir yandan da böyle düşündüğüm için kendimi çok kötü hissettim. Bu koşullar altında yaşayanlar, onlardan öylece uzaklaşmaya karar veremezler diye düşünüyorum.
Dostoyevski'nin Suç ve Ceza , Kumarbaz , Yeraltından Notlar gibi birkaç kitabını okudum , bu kadar iç karartıcı görünmüyorlardı ve onları çok beğenmiştim. Okuduğuma pişman olmadım lakin biraz daha Dostoyevski okursam galiba kendimi bir psikiyatri kliniğinde bulabilirim.
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.