"Yaşamak her şeye rağmen bir iz bırakmaktır yeryüzünde."
Yeryüzünde bir iz bırakmak ve "-Ben de yaşadım, sizin kadar!-" diyebilmek isteyen iki karakterin günlüğü şeklinde yazılmış bir roman 
Suzan Defter .
Hayatta istedikleri şekilde yaşamayı başaramamış bir kadın ve bir erkek karakterin aynı gün günlük tutmaya başlaması ile başlıyor eser. Çift sayfalar erkeğin, tek sayfalar kadının günlüğü. Okumayı düşünenler bu ayrıntıya dikkat etsin lütfen. Önce erkeğin günlüğü bitirilip sonra da kadının günlüğü okunabilir ancak ben ikisinin yollarının ne zaman kesişeceğini ve birbirleri hakkındaki izlenimlerinin nasıl olduğunu karşılaştırmak için erkeğin bir günü ardından kadının bir günü şeklinde okudum. Bir ileri bir geri oldu ama eserin bu şekilde daha iyi anlaşılacağını düşünüyorum. Size de bu şekilde okumanızı öneriyorum.
Biraz da kitabın içeriğinden bahsedeyim.
Ekmel ve Derya aynı gün günlük tutmaya başlarlar. Ekmel, duyguları yeterince hissedemeyen, çevresindekilerle olması gereken şekilde bağ kuramayan, sevemeyen biridir. Bu günlüğü de ölüme kadar içini dökme, hayatta iz bırakma amacıyla yazmaktadır. Çünkü kimsenin kalbinde ve hayatında iz bırakamamıştır.
Şöyle diyor karakterimiz:
"Bir iz kalsın ardımda, ama okunduğu anda unutulacak bir iz. Unutulmayacak bir iz bırakan adamlardan değilim."Sayfa:10
Derya da onun kadar sevgisiz, onun kadar kimsesiz bir kadındır. Hayattaki tek tutunacak dalı olan abisini de ruhsal anlamda kaybetmiştir. Abisi yanındadır ama eski abisi değildir. O hep Suzan'ın aşık olduğu abisini özlemektedir.
Bu iki karakterin yolları kesişir ve birbirlerine hikayelerini anlatırlar. Ama Derya hayatı o kadar yaşamamıştır ki Suzan'ın hayat hikayesini kendi hayatıymış gibi anlatır.
"Bugün hiçbir şey olmadı.
Bugün de hiçbir şey olmadı.
Bugün de." Sayfa 11
Günlüğüne bunları yazan birinin anlatılacak ne hikayesi olabilirdi ki?..
Bu kitapta hangi karakterin durumu daha içler acısıydı bilemedim. Çocukluğunda da yetişkinliğinde de huzur ve aşk dolu bir yuvayı bulamamış Ekmel mi, yine hiçbir zaman aşkı hissedememiş yalnız kalmış Derya mı, birini çok sevip onun için her şeyi yapmaya hazırken terk edilmiş Suzan mı, yoksa büyük aşktan korkan küçük adam olan abi mi?
Kitabı okuyanların bu konudaki yorumunu merak ediyorum.
Bu kitap 
Ayfer Tunç ile tanışma kitabımdı ve yazarın üslubunu çok sevdim. Yazarın diğer kitaplarını da okumayı umuyorum. Kitabı okumanızı tavsiye ederim kitap dostları, keyifli okumalar dilerim.
··
6,6bin görüntüleme
"Ama sonunda kaybeden siz olmuşsunuz."
"Kayıp mı? Kaç kişi böylesine sevebilmiştir dünyada."
"Ama kucağında bir kucak korla kalan siz olmuşsunuz."
"İyi ya, boş değildi kucağım."
"Ama yandınız, kül oldunuz."
"Ama vardım, kül bunun kanıtı."
Sayfa:104
"İnsan ya kendi kendine konuşur, ya kendi kendine yazar. Kendi kendine konuşmayı makbul saymazlar. Oysa ne fark var ki arada?"
Sayfa:9
Kalemine sağlık canım kitap dostum 
Saliha 📚❤️🌺İncelemenin sonundaki sorunun cevabını vermesi pek güç, hepsinin durumu hikayesini okuduğumuzda içler acısı geliyor. Sanırım benim için Suzan 'ın durumu daha vahim.Birisini bu kadar severken terk edilmesi ve sonrasında yaşadıkları, o güzelim uzun saçlarına kıyıp kısacık kestirmesi ve sonrasında yaşadıkları...
1 önceki yanıtı göster
Çok teşekkür ederim kitap dostum 🥰🌺📚"Dünya hassas kalpler için cehennemdir" sözündeki gibi Suzan hassas kalbinin cezasını hak etmediği şekilde ödemiş, suçu ise sadece çok sevmek😔 Biraz düşününce galiba ben de en çok ona acıdım, diğerleri nasıl olsa hissiz...
5 sonraki yanıtı göster
Kitabın adı zavallı Suzan olsaymış keşke. Bence Ekmel bey de Derya da abisi de güzel bir terapi almalılar. Ekmel beyin şanssızlığı yanlış evliliği. Derya ve abisininki ise mafyatik bir babanın yanında sevgisiz eksik büyümüş olmaları. Derya bu sevgi eksikliğini abisi ile kapatmaya çalışmış, toksik bir abi sevgisine dönmüş olay, aralarına Suzan’ı bile almak istememiş, abisi ile sürekli kıyasladığı için eşiyle bile arası hep kötü olmuş. Tülay zaten dış kapının dış mandalı olmuş garibim abi kardeş arasına hiç girememiş. Tamam çocukluğu zor geçmiş ama yine de acıyamıyorum Derya’ya.ay aşk mektubunu gizlice acıp okumak nedir ya ay delirdim. Üzgünüm derya adaya veda ediyorsun😂
Benimde yazardan okuduğum ilk kitap Suzan Defter'di. Benim için bu hikâyenin Suzan'ın yeri bambaşkaydı. Keşke sarılıp üzüntüsünü paylaşabilseydim. Ekmel ve Derya ise bu hikâyenin harcanan çocukları oldular. Derya'nın abisinden bahsetmek dahi istemiyorum, kızgınlığım ve kırgınlığım baki hala. 😔
Güzel bir inceleme olmuş emeklerinize sağlık sayenizde bir kez daha onları andık, hatırladık 😇🤍🙏
İyilikten, aşktan kaybeden Suzan oldu, Ekmel ve Derya da dediğiniz gibi çocukluktan itibaren dikiş tutturamayanlardan, abileri galiba ne yaşasa hak eden rahat batan cinstendi, belki de bu hikayenin asıl kaybedeni o, çünkü bir daha kimse onu Suzan kadar sevemeyecek...Çok güzeldi, yazar tüm karakterleri güzel aktarmış ☺️ Yorumunuz için çok teşekkür ediyorum 🥰🌸
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.