Kitaplar da yaşam gibidir bazen. Kitap ismi, kapağı,yazarıyla sizi bir beklenti içerisine sürükler. Okuyup bitirdikten sonra beklentinizin seviyesine göre bir sonuca varırsınız. Belki de tamamen iyi veya kötü diye bir şey yoktur. Başta kitapta anlatılan olayların gerçekten uzak olduğu düşüncesindeydim. Olay örgüsünün uzaması sıkkınlık veren bir durum oldu benim için. Fakat araya serpiştirilmiş bazı nükteler sizin daha geniş açıdan bakmanıza yardımcı olabiliyor. Bir çoğumuzun "büyüme" ve "olgunlaşma" sürecindeki yaşadığı hayal kırıklıkları, gerçeklerle yüzleşme,kabul etme ve herşeye rağmen yaşamaya devam etme durumunu hatırlatıyor. Yetişkinlerin önemsemediği bir çok şeyin çocuğun hayatındaki önemini de gözler önüne seriyor bir çok noktada. Aynı zamanda yetişkinlerin kendi içerisinde boğuştuğu durumların ve bu durumlara verdikleri tepkilerin yaşantılarına etkilerini objektif bir şekilde görebiliyoruz. Her ne kadar daha iyi bir beklenti içersinde olsam da kitabın kapağını kapattığımda aslında yaşamın kendisi bu dedirttiyor insana. Evet yaşam bu.. Her ne kadar kabul etmediğimiz bir yaşam biçimi içerisinde olsak bile bizler bu yaşamın bir parçasıyız..

Tanrı'nın Unutulan ÇocuklarıCraig Silvey · Martı Kitabevi · 20216,2bin okunma

·

74 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.