Dönemin altı en yetenekli genci aynı gün Koruyucu tarafından ziyaret edilir ve Cemiyet’e davet edilir. Bir sene boyunca kütüphanenin bilgi ve gücünden faydalanacakları, bir kişinin en sonunda eleneceği bir tekliftir ve altısı da bu teklifi kabul eder. Sır, güç, bilgi ve kafa karışıklığıyla dolu İskenderiye Cemiyeti’ne hoşgeldiniz. Kitap çok katmanlıydı ve içeriği doluydu. Kütüphane, gizli cemiyet ve özel korunan sırlar zaten ilgi çekici, bir de üzerine yazar Atlas’ın dersleri sayesinde entellektüel açıdan da doyurucu bilgiler vermişti. Okudukça kitap daha da derinleşti ve etkisi altına aldı. Kitabın akıcı ama ağır bir anlatımı var. Giriş ve sonrasında karakteri tek tek tanımak benim için o ağır havayı oluşturmadı. Kitabın çevirisi kötü değildi ama bazı yerlerde cümleler akıcılığı sekteye uğrattı. İki üç kez okuma ihtiyacı duyunca da ufak kopuşlar olabiliyor. Ara ara yoğun ve felsefik bir anlatım olduğu için de bu durum biraz anlaşılabilirdi. Gücünü öğrendiğimiz andan itibaren Reina inanılmaz ilgimi çekti ama diğer karakterlere göre geri planda kalmıştı. Callum’a asla ısınamadım, rahatsız edici tavrını sürdürdü. Yine de onun ve Parisa’nın açısından okumak, hesaplamalarını, diğer karakterleri nasıl manipüle etmeye çalıştıklarını izlemek ürkütücü ve etkileyiciydi. Açıkçası kitap beklediğimden daha farklıydı. Kargalar Meclisi gibi heyecanlı ve ortak bir amaç doğrultusunda hareket eden bir ekip bekliyordum. Kitap sakin bir düzlemde ilerledi. Karakterlerin güçlerini ve potansiyellerini öğrendik ve sonrasında ise uzun bir süre zamanın bükülmesi, zamanda yolculuk ve bunun gibi bir sürü teoriyle uğraşıp deney yaptılar. Siz de benim gibi aksiyonlu bir kitap bekliyorsanız haberiniz olsun. Atlas Altılısı, farklı tarzı ve içeriği ile etkileyiciydi. Beklediğimden daha az olaylı ama farklı anlamlarda daha dolu bir kitaptı. Kitabın içerisinde Atlas’ı daha çok görmek ve onu tanımak isterdim. Kitabın sonlarında ağırlığını koymaya başladı ve ikinci kitapta daha farklı bir Atlas okuyacağımızı düşünüyorum . Spoiler gibi ama değil de Kitabın hemen başlarında birbirine benzeyen ve sürekli didişen Nico ve Libby’yi gördük. O andan itibaren uzun bir süre ikisinin çift olacağını sandım ve yanılmayı beklemiyordum ddjdnd Romantizm hiç yoktu kitapta. İki manipülatif karakterlerin etrafında gerçek hislerin yeşermesi de zor zaten

Atlas AltılısıOlivie Blake · Martı Yayınları · 2022533 okunma

·

611 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Whocanread