Güzel bir Tolstoy kalemi.. Tolstoy, içsel yolculuğunun aşamalarını samimiyetiyle itiraf etmekte ve kendi arayış serüveninde hangi duygu dünyasında gezindiğini gönüllere dokunan kalemiyle okuyucuya aktarmaktadır. “Ben kimim? Nereden geldim? Neden yaşıyorum?” gibi sorularla zihnini meşgul etmekte ve bizleri de düşünmeye sevk etmektedir. Tolstoy, gençliğinde dinin, insanların hayatında her hangi bir rolünün olmadığını fark eder ve inancını sorgulamaya başlar. Tek inancını sorgulamaz, dünyada var olma sebebini bulmaya çalışır. “Varlığımın -ki, var isem- bir sebebi, onun da bir nedeni var olmalıydı; her şeyin de bir sebebi olduğu gibi.” ( syf 96) Tolstoy, arayış serüveninde intiharı da dile getirmektedir ve aslında Tanrı’yı aradığını belirtmektedir. “Sadece Tanrı’ya inanınca yaşıyorum, bunu farkettim…” (syf 99) “Gerçekte onu hissettiğim, onu aradığım zaman yaşıyorum ben. ‘ Öyleyse ne diye hâlâ arıyorsun’ diye biri konuşuyor içimde. Arıyorsam vardır…” (syf 99) “… Tanrı hayattır.” (syf 99) Tolstoy hissettiklerini, arayışlarını, sorgulamalarını kitapta dolu dolu göstermiştir. Okunulası bir eser..

İtiraflarımLev Tolstoy · Beyan Yayınları · 202123,2bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

E.N