"Neler vermezdi suda balık olmak için!" Neler vermezdi balık olup o b Beyaz Gemi'ye yüzmek için çocuk! Belki de babasının bulunduğu o Beyaz Gemi'ye. Annesi ve babasının ayrılan, dedesine bırakılan, Karavul dağlarında dedesi Kıvrak Mümin ve üvey ninesi ile yaşayan çocuğun hikayesini okuyoruz. Dağların, ormanların içinde büyüyen çocuk taşlarla arkadaş oluyor, akıp giden nehirde, dedesinin oluşturduğu gölde yüzerek büyüyor, dedesine hediye edilen dürbün ile uzaklarda Isık Gölü'nde yüzen Beyaz Gemi'yi izleyip, balık olup o gemiye yetişme hayalleri kurarak geçiriyor günlerini. Bu dağ başına arada bir çıkan gezici mağazadan dedesinin ona çanta alması ile hayatına yenilik katılıyor. Çocuk en çok dedesi Mümin'i seviyor. Bu hayatta ona değer veren onu seven başka tanıdığı yok. Ne üvey ninesi, ne Bekey Teyze ile eniştesi olacak adam Orozkul, ne de Gülcemal ile eşi Seydahmet. Bu ormanlarda arkadaş olarak kendine kayaları seçiyor çocuk. Doğa ile iç içe büyüyen, ağaçları seven, dedesinden hikayeler dinleyen, Kırgızların Buğuların soyunun geldigi Boynuzlu Maral Ana destanını dinleyerek büyümüştür. Hayal dünyası geniş, umutları olan, temiz kalpli, insanın vicdanını temsil eden çocuktur o. Hırslarıyla kirlenmiş, iyilik nedir bilmeyen, karısını döven, alkolik, değerleri hiçe sayan, tarihe ve doğaya saygısı olmayan, saf kötülüğün temsilcisi Orozkul'un karşısında saf iyiliği temsil etmektedir. Dedesi Mümin ise hiç kimseye karşı çıkamayan, her işe koşturan, yaşına rağmen kimseden saygı görmeyen, kendini saydırmasını bilemeyen birisidir. "Eğer yıldızlar insan olsa, gökyüzü onlara dar gelir, sığmazlardı. Eğer balıklar insan olsa, nehirler ve denizler onlara yetmezdi." Bir gün ormanda devirdikleri ağacı çekerken yıllar yıllar önce oraları terk eden maralları tekrar görürler. Bu büyük olay Mümin ile torununu çok sevindirir. Ama insanoğlu bu ne yere ne sulara ne göğe sığar. Kötülük her zaman iş başındadır. Ne doğaya saygısı var ne kanuna ne iyiye, güzele, doğruya bakar. Doymaz, açgözlü kötü insanlar maralları rahat bırakır mı hiç? Umutları vardı çocuğun, oyunları vardı, marallar da gelmişti, oyunlar oynayacaktı yavru maralla, her şeyden çok sevdiği dedesi vardı, dedesi onu okula götürüyordu. Beyaz Gemi onu bekliyordu, belki babası da o gemideydi. Okurken aklıma İsmail abi geldi. "O gemi bir gün gelecek Mecnun!" Çocuk da Beyaz Gemi'ye yüzebilecek midir sizce? Biz de balık olsak Isık Göl'e varsak, Beyaz Gemi'ye yüzsek çocukla. Maral Ana bizleri korusa, ormanı korusa, kötülere fırsat vermese. Orozkul gibi kötüler cezasını bulsa, dünyaya iyilik yayılsa. Kesinlikle Aytmatov'un en iyi kitapları arasında ve herkesin okuması gereken bir eser Beyaz Gemi.

Beyaz GemiCengiz Aytmatov · Cem Yayınevi · 198070,8bin okunma

·

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ᎠᏒ. ᎪᏒᎪs