Gönderi
Romanda ki incelememi paylaşmadan önce korku edebiyatının usta ismi olarak gördüğüm Stephen King'e ait ufak bir analiz paylaşayım.
King'in hayal gücü her şeyden önce arketiptir. Bunun yanı sıra korku ve psikolojik çözümlemeler dediğimiz zaman kurgu sanatında bana göre öncülerden bir tanesi. Araştırmalarıma da dayanarak son kırk yılda, hiçbir yazar, tür yazma ortamına onun kadar hakim olamadı. Bugüne kadar, tarihte 30'dan fazla kitabı en çok satanlar listesine giren tek yazardır. Şu anda, çoğu kültürel ikon haline gelen 70'den fazla yayınlanmış kitabı var ve başarıları bu noktada tek bir tür değil ve onu bir türle sınırlamak imkansız.
Bir King hayranıysanız veya olmak istiyorsanız, onun neden bu kadar sevilen bir kültürel fenomen olduğunu yeniden keşfetmek için daha iyi bir zaman olamaz.
"O" Romanına Gelince ;
Romanda bir grup çocuk, korkularıyla yüzleşmenin bir yolu olarak bir topluluk ve bir mitoloji yaratır; It tarafından temsil edilen canavar , seri katil, şekil değiştiren bir öcü olarak tanıyılıyor. George Orwell'in 1984 romanında olduğu gibi, canavar gücünü kurbanının izolasyonu ve suçluluğundan alıyor ve böylece onun ya da canavarın şeklini alıyor.
Romanın tüm kahramanları için canavar, 1958 ve 1985'in televizyon reklamı ve peri masalının, yiyip bitiren ebeveyn ve kitle kültürünün yarı tanrısının bir bileşimini akla getiren benzer bir arketipsel veya toplumsal biçimde görünüyor. Christine, Pet Sematary ve Thinner'da olduğu gibi canavar, kitle kültürünün kendisidir, çocuklarını "ölümsüzlük taklidi" ile besleyen kollektif yutucu ebeveyndir. Christine ya da Louis'in yamalı oğlu gibi, Pennywise da gelecekten beslenen ölü bir geçmiştir. Orijinal terör saltanatından yirmi yedi yıl sonra, kuşatmasına yeniden başlar, bunun üzerine artık profesyonel olarak başarılı ve önemli ölçüde çocuksuz yupi olan kahramanlar, yetişkinler olarak çocukluk korkularıyla yüzleşmek için Derry'ye dönmelidir. Korku yazarı Bill Denborough liderliğindeki (kısmen King'in arkadaşı ve işbirlikçisi Peter Straub'a dayanan), bireysel olarak bir tür psikanaliz alegorisi olarak, toplu yetişkinliğe ve topluluğa geçiş töreni olarak O'nu bir kez daha yenerler.
King, çocukların iç zihinlerini, onların samimi ve açık inanç sistemlerini ortaya çıkarmada usta bir dokumacıdır. Çocuklar “olabileceğiniz her şeyin deposudur”. Yetişkinler olarak içimizdeki arzu, "çocukken olduğumuz ve inandığımız her şeyin parlak bir minyatürüdür." Bu devasa eserden çıkabilecek o kadar çok yorum var ki! Baktığım zaman “Kaybedenler”in kendilerini ezenlere karşı duygusal ve fiziksel olarak ayağa kalktığını ve galip geldiğini görüyorum. Stephen King eşcinsellik, ırkçılık, antisemitizm, cinsel taciz, fiziksel taciz, zihinsel taciz, aile içi taciz, kadın düşmanlığı, hayvanlara eziyet, ilgisiz ebeveynler, dostluk, ilk aşk, zorbalık ve tabii ki psikotik cinayet ve kargaşayı örüyor. Bu sadece korku değil, çok daha fazlası; o kadar uzun ve detaylı bir kitap ki bittiğinde, sanki bir şeyler eksikmiş gibi başka bir dünyaya dalmış olma hissi yok oluyor. Oldukça büyük bir sanat eseri olan bu güzel kitabı önemle tavsiye ediyorum.
·
76 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.