Gönderi
Israti...Diğer kitaplarından bazılarında olduğu gibi, "Akdeniz" de de Adrien Zograffi olarak karşımıza çıkıyor.
Ne diyordu yazarımız? : " Ben namuslu bir Adrien Zograffi yazacağım, Jean Christophe' taki den daha az olacak sanat yanı, hiçbir belge değeri de taşımayacak. Ruhu bir yana bırakılırsa hiç bir benzerlik olmayacak aralarında.
"Akdeniz" Israti'nin kendi yaşam hikayesinin, serüvenci ruhunun bir döneminden kesiti olduğu aşikar.Harikulade anlatımı, benzersiz tamlamaları, yorumlarıyla; Yaşadığı, serüvenleri içinde onun ruhunun götürdüğü yerleri değil; o yerin ve insanlarının ilişkilerini derinlemesine, bireylerin ruhuna kadar inen bir gözlemle anlatmaktadır.
Hikaye ettiği konularda bazen bu gözlemler, diyaloglarla ilginç, farklı, kafa karıştırıcı, zihni bulandırıcı açıklamaları ile o kadar derinliklere gömülüyor ki, varmaya çalıştığı sonuçlar ve açıkladığı fikri tahliller üzeride uzun uzadığı ya düşünmek, kafa yormak gerekiyor.
Yazar yine bir diyaloğun da, bu husus da ki açık fikrini şöyle yorumlamıyor muydu? :-"Adriyan'ın sanatı benim gerçeğim olacak. Belge ise ben, benim sözüm. İşte gereğini öğrendin okurum. Sana söylenen, sabredin, ya da buna benzer edebiyatça laflar etmeyeceğim. Hayır. Hiçbir şey bekleme. Her kitapta aradığını bulursan bulursun olmazsa hemen bırakırsın yakamı."
Sevgi ile dostluğu bu kitabında her şeyden yüce tutuyor yazarımız. Diyor ki: "sevgi, dostluk kavramları bizim ruh birliğimizi tarif etmekten acizdir."
Yazarımız kitabında işlediği görev- dostluk temasını,önceliğinde ise "dostluğu" öne çıkarmaktadır. Kitabın finalinde bunu net olarak açıklıyor.
Zevkle okunacak bir kitap olduğunu söylemek isterim.
·
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.