Gönderi
2 günde okudum, akıcı ve sade bir dili var. Neredeyse her filmde karşınıza çıkabilecek tipte durumu pek iyi olmayan bir ana karakter ve ona zorbalık eden çocuk...yine de bu klişelere rağmen okuyup bitirdim.
Her şey kimsenin sevmeyeceği tipte bir köpeğin Tom'un evine getirilmesiyle başlıyor. [ Köpeğine "Örümcek" ismini verdiğinde gözümden düşmüştün Tom efendi bunu bil (Çocuk on bir yaşında bu arada).] Köpek oldukça aptal olduğu için birçok hayvanın sözüne kanıyor. Yok işte "senin Tom'la olan ilişkin yürümez," "Tom seni terk edecek, sana ihtiyacı kalmayacak," "sen cidden köpek misin?" "O dişler de ne öyle peki o bacaklara ne demeli?" cart curt. (Şu köpeğin türü sonda belirtilmiyor ama betimlemeler üstüne Dalmaçya tipi bir köpek olduğunu düşünüyorum.)
Köpek de bir yandan kimlik karmaşası yaşıyor bu laflar üstüne tabii.
Bunlar herkesin sizin özgüveninizi kırmaya çalışmak için söylediği laflarla çok paralel. Kitabın sonuna geldiğinizde anlıyorsunuz ki önemli olan kimin ne düşündüğü ya da kimin ne dediği değil, "sizin" ne istediğiniz ve ne düşündüğünüz. Ayrıca "gerçek cidden göründüğü gibi midir?" sorusuna da güzel bir cevap alıyoruz. Bazen gözlerimizle görüp kulaklarımızla duyduklarımız üstüne kafamızda beliren saçma kuruntulara göre hareket ederiz ki kitaptaki çatışma bu şekilde gerçekleşiyor.
Kitap ortaokul seviyesindeki bir çocuk için yazılmış daha çok.
Keyifle okudum ama dostluk kazanır, iyilikle her şey çözümlenir... cart curtları bazen can sıkıcı geliyor. Neticesinde çocuk kitabı okumuş bir yetişkinim ne de olsa... yine de bazen hayatın çocuklar için olan penceresinden bir bakış atmak çok da kötü değil.
-SPOİL-
Kırmızı reyize de buradan o7.
·
34 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.