Hayatımda okuduğum en acıklı kitaplardan bir tanesi de Şeker Portakalı. Okuyuşumun üzerinden kaç yıl geçmesine rağmen hâlâ içim sızlar, ne zaman aklıma gelse buruk bir gülümseme bırakır yüzümde. İnsan dünyada adaleti en çok çocuklar için istiyor. Zezé'yi tanıyınca bunu bir kez daha anladım. Olgun insanların ızdırabı bir yere kadar can yakıyor ama çocukların ızdırabı insanın içine işliyor. Bu nedenle Zezé'yi okuyanlar onu unutamıyor. Çünkü başını okşamak, sevgi, merhamet göstermek istiyorsunuz. Ona kötü davrananları okurken istemsizce kasıldığınızı fark ediyorsunuz. Benim en çok canımı yakansa Zezé'nin sorunları hep kendinde aramasıydı. Ona o kadar kötü hissettirilmiş ki, sorunlu olanın o olduğuna öyle inandırılmış ki çocuk bile kendine çocuk olabilme hakkı tanımıyor. Zezé -maalesef ki gerçek hayatta da var olan- nice çocuğu temsil ediyor. Zezé'lerin ağlayarak sızması yerine huzurla uyuması dileğiyle... Henüz Zezé'yle tanışmadıysanız kesinlikle tanışmanızı tavsiye ederim. Onunla tanışınca ölene kadar kalbinizde misafir olacağına emin olun. Okumayı düşünen herkese iyi okumalar diliyorum. :)

Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022229,3bin okunma

·

42 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.