Bir insanın böceğe dönüşmesi ile bir böceğin insana dönüşmesi arasındaki ayrım. Dönüşüm (spoiler) Hem Franz Kafkan'ın hayatını iyi araştırmış biri hem de dışarıda ya da internet üzerinden fazlasıyla bu kitap hakkında farklı bakış açıları kazanmış biri olarak yazıyorum. Kitabı yeni fikirler edindikten sonra tekrar tekrar farklı bakış açılarıyla okudum ve topladığım fikirleri yazmak istiyorum. Dönüşüm kitabı Franz Kafka'nın kendi aile yaşantısına benzettim kitaptaki baba oğul ilişkisi kesinlikle Franz Kafka'nın gerçek hayatındaki baba oğul ilişkisi ile aynıydı. Grete (kız kardeşi) ise olmak istediği yetenekli ve sevilen kişiydi. Kitapta böceği evden atmamalarının ya da öldürmemelerinin nedeni vicdandan dolayı olduğu gösteriliyor ama aslında başında böceğin arkasından elma atıp sonunda ölmesini sağlayan kişi babası, yani vicdanları hemen ölmesini istemeyecek kadar düşünceli ama zamanla can acısıyla ölümünü izledikleri kadar kötüydü. Gregor'un kendine veremediği önemin döngülerini anlatıyor. Gregor böceğe dönüştüğünde bile "ben bu halde işe nasıl giderim?" diye düşünmesi ya da kapısına iş sahibi geldiğinde hala açıklama ve korku içinde olması Gregor için cidden bu kadar da olmaz diye düşündürüyor ama gerçek hayatta bizlerinde bir bakım da öyle olduğumuzu idrak edince ne için yaşadığımızı sorgulattırıyor. İlk böceği dönüştüğünde Gregor sırt üstü dönmüş çırpınırken Kafka bu çırpınmayı o kadar iyi özetlemiş ki okurken çırpınma ve rahatsız hissetme duygusu rahatlıkla hissediliyor aynı şekilde Gregor'a karşı duyulan tiksinme iğrenme duygusunu da o kadar net hissediyorsunuz. Kitabı okurken aklıma takılan şeylerden biri Gregor'un böceğe dönüşmeden önce sevilip sevilmediği, Gregor böceğe dönüşmeden önce hislerini hiç belli edemeyen aciz bir babası vardı dönüştükten sonra dimdik durabildi konuşabildi sinirlenebildi hatta oğlunun canına bile kıyabildi ve Gregor'a nefret saçarken tersi Grete sevgisini bile gösterebildi, annesi ise böceğe değil de kelebeğe dönüşseydi gelip sever miydi? Ölümünü izlemek yerine yardım eder miydi? Onu her gördüğünde bayılıp tiksinmek yerine bir kelebeğe bakarkenki hayranlığı olur muydu? Bunu düşünmek Nietzsche'nin "Bir hamam böceği öldürürsen kahraman, bir kelebeği öldürürsen şeytansın. Ahlâkın estetik standartları var." Alıntısını aklıma getiriyor. Bir hamam böceği öldürmüş gibi kitabın sonunda kendilerini kahraman ilan edip huzurlu ve olması gerekeni yapmış gibi davrandılar. Kardeşi ise keman çalışını bile dinlettirmek istemedi oysa o kardeşinin mutluluğu için her şeyi hatta ölümü bile göze alarak odadan çıktı ve öldü. Gregor ve Franz Kafka aynı kişiler. Gregor'un toplum içindeki yeri bir böcek kadar, bundan dolayı bu kadar önemsizleştirmiş yaşamını. Bir de böcekten korkmayan aksine her gün kaldığı odanın kapısını açıp aşağılayan ve öldüğünde de onu temizleyip ortadan kaldıran yaptıklarıyla da gurur duyan kişi yani temizlikçi kadın da devletin ta kendisi. Kafka demiş ki ailenizin ya da toplumun biçtiği rolü oynamak zorundasınız kapris yapamazsınız çünkü böyle bir hakkınız yok aksi halde dışlanmanız o kadar kolay ve çabuk olur ki silinebilmeniz mutluluk verir. Başta devlet sizi ezer devlet sizi yok eder sonra toplum buna güler ölmeniz toplum için huzur kaynağıdır. "Birey olmasını başaranlara düşman kesilen son toplumlar ve bu toplumların en güçlü temeli olan, çocuklarının hep iyiliğini, gerçekte ise sürekli köleliğini isteyen son aile yapıları yeryüzünden silinene değin, Kafka'nın dönüşümü geçerliliğini ve güncelliğini koruyacaktır." Ahmet Cemil

DönüşümFranz Kafka · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225,3bin okunma

·

82 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tanyel