“Kazanana kadar kaybedersin.” “Ölüm söz konusu olunca kim profesyoneldir ki? Her birimiz bir kere yaşarız,deneme şansımız yoktur.” "Zamanın kıyısındaki odada iki adam, uzakta bilmeden leylak kokan bir kadın var. Tutulmuşlukları belirgin, ardışık birbirine..." Marge Pıercy 31 yıl önce yazdığı bu roman ile günümüz dünyasını önüne serip tüm hayatımızın eksiklerini, yanlışlarını, sakatlıklarını tek tek düzelterek yeni bir dünya yaratıyor. Ortaya ince elenip sık dokunmuş bir ütopya kitabı çıkıyor. Kitabı okurken acaba bunun için ne düşünmüş dediğim tüm sorulara bir cevap buldum. Ara sıra da olsa başka bir dünya, başka bir hayat nasıl olur diye düşünen birine ufuk açıcı cevaplar verebilir. Geçmiş ile yani şimdiki yaşadığımız dünya ile gelecek yani ütopya arasında sürekli bir kıyaslama ile devam ettiği için kitap, hayatımızı da sorgulayıp foyasını çıkarıyor meydana. Olur ya bir gün yahu bir yanlışlık var bu gidişte derse insanlık aynı anda işte o zaman bu kitap rehberlik edebilir yeni bir hayatı kurmaya. Bir rehber kitap ya da bir reçete denebilir. Bir roman sıcaklığını beklememek gerekiyor çok fazla. Ben biraz da duygu yüklü bir anlatımdan, süsten, kelimelerin kullanımından hoşlandığım için bana çok steril geldi. Üstelik bu tarz eserlerde görmeye pek alışık olmadığınız şekilde, psikolojik olarak oldukça derinlikli bir karakter yaratmış. Belki kitabın yarısından çoğunda ki olayların günümüz dünyasında geçtiği kısımlar oluyor bunlar öfkelendiğim için kitap bana alışık olduğum sıcak duygular uyandıran bir roman tadı vermedi. Kitaba bu şekilde yaklaşmamakta fayda var o nedenle. Ütopyada Beyaz Meşe’nin söylediği bir şarkının sözlerini kendi sözlerimize katacağımız bir dünya diliyorum sizlere...

Zamanın Kıyısındaki KadınMarge Piercy · Ayrıntı Yayınları · 1992177 okunma

·

120 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe