Gönderi

Belki o da unutmak için susmuştu. Geçmişi unutunca, şimdi ve gelecek olmayacaktı belki. Bu hayatı zaten hiç yaşanmamış sayacaktı, o zaman da şimdiki acılar anlamını kaybedecekti. Bu acıların ne kadar süreceği, yarın başına daha neler geleceği, bunun nasıl sonuçlanacağı gibi sorular da olmayacaktı. Bir türlü gelmeyen ölüm de olmayacaktı tabii. Kendini dipsiz bir yalnızlığa çekerek günahtan mı kaçıyordu? Öyle ya, kimseyi kırmayacaktı artık, kimsenin önüne geçmeyecek, sırasını alıp onurunu çiğnemeyecek, hakkını yemeyecekti...
Sayfa 54 - İletişimKitabı okudu
·
25 görüntüleme
TYFN