Sessizliği Büyüme
Sevmekten manayı; kirpikleriyle umuda kanat çırpan, ahu gözler- de buldunsa, yenilme dünya ihtirasına, sev korkusuzca... Marifet eyle rayiha bahçelerinde bir temaşa, bütün çiçeklerin ko- kusunu duyarsın gülücük gülücük, o tatlı bakışlarda.
Dem bu demdir....
İncitme sevdiğini, kaybetme değerini, kıymetini... En çok sevgiye
yer ayır, kalbinin odacıklarında... Sözle başlar insanlığın doğumu... Sözle yaşar insan... Ve susarak ölür kendi yalnızlığında... Seviyorken susmak, kendi alın yazını ka ralamaktır. Susma! Yaşamı erteleme, ölümü kışkırtma, boşu boşu na! Sevdiğinden sözünü esirgeme, bir dünya muhabbet eyle doya doya... İster yüreğe ateşin nârı düşsün, isterse boran kar... Sevdiği- nin boynunu büküp, sessizliğin karanlık kuyularına dalma....!!
Nasılsa suskuya da, uykuya da uzun zaman, yer var toprak altında... Daimi kısalan hayatında giderken sonsuzluğa, küsme yitirdikleri- ne...
Masumiyetinin barınağı yorgun kalbindir, hüzünlü yüzündür... Sö- zünle yaşatırsın onu da... Sesine sürgündür... Sesinle kanatlanır iyi- liğe, güzelliğe... Küçümseme sözü, sessizliğin girdabında kaybetme bir sebep bul, bir umut yarat, istersen en çok kendinle münazara et... Ama, ezbere yaşayanların uğultusunda yitmeden, meramina anlatamayan kekeme uçurumlardan kurtar sözünü.... Artık her hüznü göğsünde yumuşatarak, bir solukta bırak acunasia
vedaların korkulu sokaklarına... Kalbinin tenhalarından kanatarak ahraz anıları, yaralarının kaba ğunu kaldır at, sevilmenin sıcaklığına yaklaş yavaş yavaş Bula nık göğüne yıldızlar takarak, hüznün tortusunda bezgin, yine de
gülmekten ağlaya ağlaya yaşamın billur ırmağına, güneşin doğması gibi usul usul yanaş. Yokluğun içinde varlık ara!
Unutma!
Çaresiz olursan en cesur, sevgisiz kalırsan en çok seven sensin...!
·
103 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.