Dostoyevski gençlik yıllarında sosyalist görüşüyle petraşevski adlı bir topluluğa üye olduğu için ve bundan dolayı yargılandığı için idam cezasına mahkum ediliyor. Fakat idam cezası son anda sürgün cezasına çevriliyor. Sürgün dönüşü bir taşra gölünde, infaz edilmiş bir adamın cesedi bulunuyor. Bu genç adamın öldürülme nedeninin uzaklaştığı devrimci örgütten ayrılmak istemesi olduğu sonradan anlaşılıyor. O sırada sürgünden dönen dostoyevski sürgün sonrası hayata bakış tarzını değiştirip daha dindar ve muhafazakâr bir düşünce sistemi sergiliyor. Cinayet olayını öğrenen dostoyevski olaydan çok etkileniyor, aslında o sırada üzerinde çalıştığı romanı " büyük bir günahkârın hayatı " adlı çalışmasını yarım bırakarak ikisini birleştirip ecinnileri meydana getiriyor. O dönemde Rusya'da siyasi bir kaos var. Liberaller, muhafazakârlar, burjuvalar, ateistler, nihilistler, Avrupa'nın etkisinde kalanlar var. Dostoyevski kitapta hepsine eşit oranda eleştiri getiriyor. Dostoyevski kitapta karakterler üzerinden siyasi görüşlere eleştiri getiriyor. Örneğin: Stepan Trofimoviç karakteriyle batı hayranı, ilerici görüşlü, sözde aydınların eleştirisini yapıyor. Pyort Stepanovinç karakteri ile aslında sosyalizm eleştirisi değil, sözde sosyalistleri eleştiriyor. Pyort Stepanovinç'in zaten kitapta da itiraf ettiği gibi ben aslında sosyalist değilim ben aslında bir madrabazım diyor. Gerçekte aslında sosyalizm fikirlerine sahip bir karakter değil. Sadece insanların siyasi fikirlerini sömürerek kişisel olarak güç sahibi olmak istiyor. Kirillov karakteriyle ise ataizm ve nihilizm 'e eleştiri getiriyor. Burada da aslında dikkat çekmek istediği nokta şu bir milletin ortak değerlerde buluşmasının önemli olduğunu bunun illa Tanrı olarak adlandırılması değil bu değerin bir devlet de olabileceği vurgusunu yapmaya çalışıyor. Ortak bir noktada buluşabilecek bir değerin olmasının bir ulus için önemli olduğunu düşünüyor. Düşüncesinin temelinde vatanseverlik yatıyor. Beni en çok sarsan Nikolay karakteri ile de burjuva sınıfına eleştiri getiriyor. Bu karakter bütün inançlarını kaybetmiş, amaçsız, şımarık, üst üste büyük hatalar yapmış bir kişiyi temsil ediyor. Dostoyevski kitapta muhafazakârlığa ve dindarlığa eleştiri getiriyor fakat eleştiri getirdiği tam olarak bu değil, sözde dindarlığa eleştiri getiriyor. Gerçek dini, gerçek İncil'i bilmeden hurafelere inanan, kahinlere bağlanan insanlara eleştiri getiriyor. Tıpkı bizim Müslümanlık dininde Kuran bilmeden tarikatlara tapanlar gibi dini yanlış taraflara çekmeye çalışanlara eleştiri getiriyor. Bu kitaba başladığımdan beri kafamda çok soru işareti oluştu fakat okudukça cevapları kendim buldum ve sizinle de bilgilerimi paylaşmak istedim. Okudukça içine alan bir kitap herkese tavsiye ederim.
Trem
