Gülme Garantili
"Şimdi lütfen devam edin ve bebeklerinizi çalıştırın. Düğme sırtlarında. Uyandıklarında biz de başlayacağız.
Judith'i ters çevirerek açma düğmesini buldum. Sağa doğru hareket ettirerek sırtını çevirdim ve sonra tek gözüyle bana göz kırptı.
Tekrar göz kırptı.
Sonra da çığlık atarak ağlamaya başladı.
"Yüce Tanrım" diyerek onu masanın üzerine fırlattım ama bu sadece daha da yüksek sesle ağlamasına neden oldu.
"Ne yapıyorsun sen? diye sordu Huxley. "Dikkatleri üzerimize çekiyorsun."
"Bilerek yapmıyorum."
"Neden bu kadar gürültü yapıyor?" diye sorduktan sonra onu bacağından tutup kaldırdı.
"Çünkü tek gözü var ve hayatından pek memnun değil," diye cevap verdim. "Bence onu bu şekilde tutmamalısın."
"Nasıl?"
"Sanki yolda bulduğun bir yılanmış gibi." Onu dürttüm. "Seni ısırmaz. Onu kucakla."
"Senin için söylemesi kolay, tek gözüyle sana bakmıyor." Bebek daha da yüksek sesle ağladığında Huxley yüzünü buruşturdu. "Lanet olsun, bu şeyin içine ne girmiş böyle?"
"Baş aşağı tutulmaktan hoşlanmıyor olabilir," dedim.
"Haberi yok. Canlı değil."
"Yanıp sönen bebekten korkan adam söylüyor bunu. Neyse, sanırım bir sensörü var. Onu kendine yakın tut."
"Belki de Judith'e cansız dememeliyiz, belki de bu onun duygularını incitiyordur.
Sayfa 370
·
159 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.