BEN YANARIM SULTANIM
Can özünden besmeleyi çekende
Dil yanmazsa ben yanarım sultanım
Hak uğruna bir sefere çıkanda
Yol yanmazsa ben yanarım sultanım
Arzuhalim ulaşırsa divana
Korkarım ki taban değer tavana Çiçeğimden zerre girse kovana
Bal yanmazsa ben yanarım sultanım
Göz utanır gönül dostu görünce
Can tutuşur candan selam gelince
Bülbül olup bir bahçeye girince
Gül yanmazsa ben yanarım sultanım
Âşıklık içimde doğduğu zaman
Taş yanar gözyaşım yağdığı zaman Mızrabım sazıma değdiği zaman
Tel yanmazsa ben yanarım sultanım
Üzülmedim erkenine geçine
Akıl yordum her şeyine hiçine
Söküp yüreğimi atsam içine
Göl yanmazsa ben yanarım sultanım
Alev alev ruhta canda bu ateş Bakmakla görülmez bende bu ateş Bırakılsa hangi günde bu ateş
Yıl yanmazsa ben yanarım sultanım
Dosta mektup yazma vakti gelirse Yazar postalarım kısmet olursa Mektubumun mahiyetin bilirse
Pul yanmazsa ben yanarım sultanım
Abdürrahim KARAKOÇ
Sayfa 256Kitabı okudu
·
18 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.