-Evcil ne demek? diye sordu Küçük Prens.
- Genellikle ihmal edilen bir iş, dedi tilki. Bağlar kurmak anlamına geliyor.
- Bağlar kurmak mı?
Tilki ;
- Yani, dedi. Örneğin sen benim için henüz, binlerce çocuktan herhangi birisin. Benim için gerekli de değilsin. Ben de senin için, yüz bin öteki tilkiden hiç farkı olmayan herhangi bir tilkiyim. Ama beni evcilleştirirsen, o zaman birbirimiz için gerekli oluruz.benim için sen dünyadaki herkesten farklı olursun. Ben de senin için eşsiz, benzersiz olurum.
Küçük Prens;
- Anlıyorum, dedi. Bir çiçek var. Galiba o beni evcilleştirdi.
- Olabilir, dedi tilki. Böyle şeyler hep olur.
Birden aklına bir fikir geldi.
- Benim yaşamım çok sıradan, diye anlatmaya başladı. Ama beni evcilleştirirsen, yaşamıma güneş doğmuş gibi olacak. Duyduğum bir ayak sesinin ötekilerden farklı olduğunu bileceğim. Öteki ayak sesleri beni köşe bucak kaçırırken, seninkiler bir müzik sesi gibi beni çağıracak. Hem bak, şu buğday tarlalarını görüyor musun? Senin saçlarının renginde. Buğday bana hep seni hatırlatacak. Ben buğday tarlalarında esen rüzgârın sesini de seveceğim.
Tilki uzun süre Küçük Prens’e baktı.
- Lütfen… Evcilleştir beni! dedi.
- Seni evcilleştirmek için ne yapmalıyım? diye sordu Küçük Prens.
- Çok sabırlı olmalısın, dedi tilki. Önce karşıma, şöyle uzağa oturacaksın. Gözümün ucuyla sana bakacağım ama bir şey söylemeyeceksin. Sözler yanlış anlamın kaynağıdır. Her gün biraz daha yakınıma oturacaksın.
Ertesi gün Küçük Prens yine geldi.
- Aynı saatte gelmen daha iyi oldu, dedi tilki. Örneğin sen öğleden sonra dörtte geleceksen, ben saat üçte mutlu olmaya başlarım. Mutluluğum her dakika artar. Saat dörtte artık sevinçten ve meraktan deli gibi olurum. Ama herhangi bir zamanda gelirsen yüreğim saat kaçta senin için çarpacağını bilemez.
Böylece Küçük Prens tilkiyi evcilleştirdi. Ayrılma zamanı geldiğinde tilki;
- Ağlayacağım, dedi.
- Benim bunda bir suçum yok, dedi Küçük Prens. Seni üzmek istememiştim. Evcilleşmeyi sen istedin.
- Evet, öyle, dedi tilki.
- O hâlde evcilleştirilmek senin için pek iyi olmadı!
- Çok iyi oldu! dedi tilki. Buğdayların rengini düşün.
Sonra da;
- Gidip güllere bak şimdi, diye ekledi. Kendi gülünün eşi benzeri olmadığını göreceksin.
Küçük Prens gidip güllere baktı.
- Siz benim gülüme benzemiyorsunuz, dedi. Hatta hiçbir şeysiniz şuanda. Çünkü ne bir kimse sizi evcilleştirdi ne de siz bir kimseyi evcilleştirdiniz. İlk gördüm zamanki tilkim gibisiniz. O zaman yüz bin başka tilkiden herhangi biriydi. Ama şimdi dostum oldu ve benim için eşi benzeri yok.
Tilkinin yanına döndü sonra.
- Hoşça kal, dedi.
- Hoşça kal, dedi tilki. İşte sana bir sır, çok basit bir şey: İnsan yalnız yüreğiyle doğruyu görebilir. Asıl görülmesi gerekeni gözler göremez.
- Asıl görülmesi gerekeni gözler göremez, diye yineledi Küçük Prens.
Unutmamalıydı bunu.
Tilki, tekrar konuşmaya başladı.
- Gülün neden o kadar kıymetli oldu, biliyor musun? Onun için çok vakit harcadın.
- Onun için çok vakit harcadım, diye tekrarladı Küçük Prens.
Tilki devam etti.
- İnsanlar bazı gerçekleri unuturlar. Ama sen unutmamalısın. Bir şeyi evcilleştirince, yaşantın boyunca ondan sorumlu olursun. Örneğin o gülünden sorumlusun.
Küçük Prens unutmamak için tekrarlıyordu.
- Gülümden sorumluyum…
Sayfa 73
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.