Rus Edebiyatı Eşsizdir.
Tanıştığım her yeni yazarı ve okuduğum her yeni eseriyle, Rus Edebiyatına olan sevgim ve bağlılığım artıyor. Yakın zaman öncesine kadar sadece 
Fyodor Dostoyevski ve 
Lev Tolstoy'u biliyorken, kısa zamanda 
Nikolay Gogol ve 
Aleksandr Puşkin'i de okunanlar listesine dahil etmeyi başardım. Aslında daha önce 
Yüzbaşının Kızı eseriyle Aleksandr Puşkin okumuş olsam da, kendisini yeteri kadar anlayamamış olduğumu farkettim. Yüzbaşının Kızı eserini belki de ilk fırsatta tekrardan okumam gerekiyor.
Beni 
Biyelkin Hikayeleri ile tanıştıran 
İnsancıklar oldu. Adı bir kaç defa geçince, alıp okumanın artık bir görev olduğunu düşündüm. Kitapçıda, köşede kalmış bir raftan bana el sallarken, kitapların da çekim gücü olduğunu anladım.
Eser; içerisinde kısa öyküleri barındırması sebebiyle, hem akıcı ve bir şekilde okunuyor, hem de beraberinde ikinci bir kitabı da okumaya olanak sağlıyor. "Düello" hikayesi; onurlu bir duruşun ve cesaretin kazanımlarını gösteriyor. "Kar Fırtınası" hikayesi ise; sonu muhteşem bağlanmış, okuru hem eğlendiren hem de şaşırtan bir hikaye. Kısacık bir öyküde bile, yazarın gücünü görebilmek mümkün.
"Tabutçu" gün yüzüne çıkmamış vicdani hesaplaşmaların, bilinçaltında kalmış hataların ve itirafların hikayesi. Kendisine meşe diye çam tabutu sattığını söyleyen ölü, Prohorov'un vicdanı değil de nedir? "Köylü Küçük Bayan" hikayesi ise, yazarın; "sonu yazmama gerek yok, siz anlayın." şeklindeki bitişi ile okuyucusunda samimi bir tebessüm bırakıyor.
Kaldı son bir hikaye ki, bence eserimizin kalbi burası. "Menzil Amiri"
Aleksandr Puşkin'in modern Rus edebiyatı kurucusu olduğunu düşünürsek, "Menzil Amiri" ile 
Palto ve İnsancıklar'ın temelini oluşturmuştur. Mevki, güç ve para karşısında ezilmiş ve hayattaki en değerlisini kaybetmiş adamı, daha sonra bu eserlerde de görmedik mi? Ben şahsen bu üç değerli esere aynı gözle bakıyor, aynı anlamları çıkarıyorum. Nikolay Gogol'ün "Puşkin olağanüstü bir olaydır; belki de Rus bilincine özgü, eşi görülmedik bir olaydır." sözü de esasında aralarındaki etkileşimi açıkça göstermektedir.
Anlattığım gibi, bu büyük yazarların aralarındaki benzerliği ve birbirlerini nasıl etkilemiş olabileceklerini daha iyi anlayabilmek için harika bir eser. Minicik boyutuyla kalbinizde kocaman yer edinecektir kuşkusuz. Sonuç bölümünü yazarken her zaman zorlandığımı farkettim. O halde Puşkin'den bir taklitle demek istiyorum ki:
"Okurlarımın beni, incelemenin sonunu yazmak gibi gereksiz bir görevden kurtaracaklarını umarım."
·
132 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.