Yaklaşık iki aydır ara vermek zorunda kaldığım kitap okumaya, bugün, Şeker Portakalı kitabıyla tanıdığımız Jose Mauro de Vasconcelos’un ilk kitabı olan Yaban Muzu isimli eseriyle geri döndüm. 168 sayfa olan kitabı sabah başlayıp akşama bitirdim. Kitabı başladığım gün bitirmemde hikâyenin sürükleyici olmasının yanında, benim yolculuk halinde olmamın da etkisi var; zira otobüs veya tren yolculuklarında kitap okumaya bayılırım. Gelelim kitaba… Vasconcelos’un ilk romanı olmasına rağmen, oldukça başarılı ve akıcı bir dile sahip Yaban Muzu. Kitapta, elmas madenlerinde çalışan biri yaşlı, diğeri genç olmak üzere, iki yakın arkadaşın hikâyesi anlatılıyor. Bir vesileyle aynı elmas madeninde yolları kesişen bu iki arkadaş, bir kadın yüzünden ayrı düşmek zorunda kalırlar ve genç olan başını alıp başka bir madende çalışmaya gider. Tabii bunun yanında, bir de zengin olma hayali var kahramanımızın. Yolda başına türlü olaylar gelir, hatta ölümün eşiğinden döner ve sonunda yaşlı arkadaşıyla yolları yeniden kesişir. Kitapta asıl vurgulanmak istenen şey ise, insanoğlunun hiçbir zaman elindekiyle yetinmemesi, gözünün doymaması ve sahip olduklarının kıymetini bilmemesi sebebiyle açgözlülük yapması ve sonunun hep hüsranla bitmesidir. Kitabın başında Yaban Muzu’nun “hayatın içinden bir hikâye” olduğunu ifade eden Vasconcelos, kitapta bu durumu çok net hissettiriyor; zira insanoğlunun kokuşmuşluğu, ruhunun çürümüşlüğü kitapta verilmek istenen asıl mesajlardan biri ve herkesin hayatında da böyle kişiler mutlaka vardır. Bu yönüyle, bu kitapta herkes kendi hayatından bir şey bulacaktır diye düşünüyorum. Son olarak, “yaban muzu” meyve vermeyen muz ağacıdır ve kitabı okuyunca aslında ismiyle tamamen örtüştüğünü fark edeceksiniz. Kitapla kalın!

Yaban MuzuJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 20161,735 okunma

·

235 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhammet DAĞ