Binbir Gece Masalları'nın Birinci Gece Öyküsü'nün içerisinde yer alan Birinci Şeyhin Öyküsü'nde yirmi yıllık evliliğinde çocuğu olmayan Birinci Şeyh, kendine bir cariye alır ve ondan bir oğlu olur. Bunu kıskanan karısı ise sihir yaparak cariyeyi ineğe, oğlunu ise bir buzağıya dönüştürür.
Ovidius'un Dönüşümler'inde İnakhus'un kızı İo'yu Jüpiter, karısından korkarak bir ak buzağıya dönüştürür.
Her iki anlatıda da dönüşümün motifi ortak fakat yöntemi farklıdır. Bunun nedeni ise dinidir. Dönüşüm tek tanrılı dinlerde Tanrı'nın cezalandırma yöntemi değildir. Çok tanrılı dinlerde yer alan bu cezalandırma yöntemi, günümüzde Hindistan'daki reenkarnasyon inancında devam eder.
Yukarıda bahsettiğim her iki anlatının dönüşüm motiflerinin ortak olmasının yanısıra dönüşenin tepkileri de ortaktır. Bakınız:
"Bu buzağı beni görünce ipini kopardı, bana doğru koştu; ayaklarımın ucunda iniltilerle, gözyaşlarıyla yuvarlandı. Ona acıdım, çobana, “Bana bir inek getir, bunu bırak!” dedim." (BGM)
"Inachus kıyılarına kaçmış görünce sularda Yansıyan yeni boynuzlarını.
Ne Naidaslar tanımış
Onu ne de lnachus.
Bilmemişler kim olduğunu.
Bir babasının bir kız kardeşlerinin ardınca gitmiş,
Okşandı. sokuldu onlara. şaşkın bakışlarla." (D)
Görülüyor ki her iki anlatıdaki dönüşen hangi şey haline gelirse ruh bakımından insan olmaya devam etmektedir. Bu da bize gösteriyor ki çok tanrılı dinlerin tanrıları ve tek tanrılı dinlerdeki paranormal faaliyetler insan ruhuna tesir edememektedir. Bu duruma felsefi açıdan bakacak olursak anlarız ki insan, bir hayvandan daha fazlasıdır. Dönüşen dışta olan fenomenal olarak da sonradan algılanandır, yani beden veya vücuttur. Ruh ise değişmez ve hayvanlaşamaz olandır.
Binbir Gece Masalları 1 
Dönüşümler
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.