Yeraltından Hissedilen Duygular
Dostyoveski neden bu kadar önemli bir yazar ,neden bu kadar seviliyor diye merak ederdim .Daha öncesinde okuduğum bir tane kitabı vardı bununla birlikte iki oldu .Bu kitapla da sanırım az çok tarzını ve kalemini anladım gibi ,yani kendimce tabi ki.Ve şunu söylemek isterim ki gerçekten de 
Fyodor Dostoyevski çok iyi bir yazar. Özellikle Yeraltından Notlar kitabında kullandığı o hem sadelik hem de sorgulayan felsefi düşünce yapısı çok hoşuma gitti.Kitabın özellikle de başları çok çok hoştu bana göre .Sanki böyle Dostyoveski bu yaşına kadar kafasında sorguladığı ,içinde yaşadığı ve kimseye açıklayamadığı herşeyi bu sayfalara dökmüş gibi.Kendi kendine yazdığı bir günlük gibi.
Kitabın insan düşüncelerin en derininde bulunan varoluş amacımız nedir ,ne için yaşarız ki biz,aslında bizi ne mutlu eder? Gibi sorduğu sorular ve kendi kendine verdiği cevaplar çok düşündürücü ve bir o kadar da kendimizi sorgulamya iten bir yapıdaydı.
Hasta Bir Adamım Ben!
Dostyoveski 'nin de dediği gibi çok düşünmek tehlikelidir .Çünkü düşüncelerimiz bizi çoğu zaman sonsuz bir sorgulama mekanizması haline getirir ,beyin çok düşününce kalp yorulur bana sorarsanız .Bunu kendimden bilirim .Cehalet acaba gerçekten de mutluluk mudur? Öyle ise bile böyle bir mutluluktansa beynimi kemiren soruları tercih ederdim .Bizi mutlu eden şey gerçekten de nedir?Bizi neyin mutlu edeceğini biz gerçekten de biliyo muyuz?Ya da bir insan nasıl mutlu olur?Neden mutlu olmaya ihtiyaç duyarız?Oysa mutlu olmak zorundayım şartlandırmalarıdır belki de bizi mutsuzluğa iten .Özgür olmak, sınır tanımamak ,hayaller kurmak,kaprislerimiz mutluluk bu tür şeylere mi bağlıdır?Bunlar ihtiyaç mıdır ?Yeraltında ,her şeyden soyut bir şekilde yaşamak imkansız mı ,yoksa zor mu ?O yeraltı bir mekan değil de bizim kendi iç dünyamız aslında ,kendi kafamızın içindeki düşüncelerimiz ,hayallerimiz bunlar bizim yeraltımız,kendi dünyamız .İnsan kendi dünyasında bir başkasına ihtiyaç duymadan yaşayabilir mi?
Kitaptaki insanın acıya olan bağlılığı ve arzusu kısmı beni düşündürdü gerçekten de. Dostyoveski 'nin dediği gibi acaba biz gerçekten de acıdan zevk mi alıyoruz ?Bizi tatmin eden şey acı mı yoksa mutluluk mu?Bize iyi gelmiyeceğini bildiğimiz halde bir yerimiz ağrıdığında inlemek ne için?Acı duygusundan tatmin olmak için mi ?Biz acıya ihtiyaç mı duyuyoruz ?Galiba evet.Bazen gerçekten bile bile kendimize acı çektiririz ,en basitinden izlediğimiz duygusal bir film mesela ,ne için izleriz ki?Neden hüzün duygusunu hissetmek isteriz ,duygusallık acı veren bir şey değil midir,bunu neden kendimize yaparız ?
Daha yazmak istediğim çok şey var ama uyumam gerekiyor ;))Aslında yarın inceleme yazmak isterdim ama kitabı bitirir bitirmez yazmak daha mantıklı diye düşündüm .Aslında bu kitapta kendimden çok şey buldum , sorguladığım ve cevabını bulmak istediğim sorular buldum Yeraltından Notlar 'da ,o yüzdendir ki kitabı çok beğendim ,sanırım daha fazla dünya klasiği okumam gerek ,özellikle de Fyodor Dostoyevski okumalıyım .Herkese de bu kitabı tavsiye ediyorum , hâlâ okumadiysanız hemen okumalısınız...
·
99 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.