Kitabın ilk kısımlarında her şey iyi gidiyordu ama ilerledikçe devreler yanmaya başladı. :) Soy ağacı, dallanıp budaklandıkça karışmaya başladı. İsim kalmamış gibi hep aynı ve benzeri isimleri kullanmış yazar, demeyeceğim çünkü kitabın sonlarına doğru neden böyle bir yol izlediğini anlıyoruz. Arcadio'nun soyundan gelenlere Arcadio ismini verirken Aureliano'nun soyundan gelenlere de Aureliano ismini vermiş yazarımız. Zaten kitabın sonunda "Soyun atası ağaca bağlanır, sonuncusunu da karıncalar yer." diyerek laneti özetlemiş.
Uzun uzun içerikten bahsetmeyeceğim çünkü o büyüyü bozmak istemiyorum.
Bu kitabı öneririm ama ensest ilişkiler yumağına değil de kitabın vermek istediği mesaja odaklanarak okumanızı öneririm.
