Yazar 
Mahmut Memduh Uyan 'ın BEN BIR İNSANIM başlıklı kitabı Ankara 1 Nolu Sıkıyönetim Mahkemesinde yaptığı savunmanın bir bölümünü oluşturuyor
Uğradığı işkencelere ve insanların insanlığını nasıl kaybettiklerini dile getirip bu kitabın bir direnişin tanığından yazıldığını bize gösteriyor
insan onurunun insan sevgisinin dostluğun arkadaşlığın yoldaşlığın et kemik ve sinirin dayanma gücü üzerinde sınandığı bir deneyimin tanıkları bir değil binlerdir
Sartre'm deyişiyle, "işkencecilere boyun eğmeyerek, o, insanlık adına büyük bir zafer kazan O insanlar arasında insan kalabilmek için doğal bir hak için en yüksek ücreti ödedi..." (J.P. Sartre, "Henri Alleg'in Yaniti")
Sartre 1958 Cezayir'inden sözederken "halka sürekli yöntemli işkence yapılıyor Bunu validen köylüye herkes biliyor ama hiçkimse bu konuda konuşamıyor arada tek tük zayıf sesler yükseliyor Fransa işgal altındaymışcasına suskun" diyor du ve durumu Nazi Almanyasında Almanların bilmemezlikten duymamazlıktan gelmesine ve bunun onları sorumluluktan kurtaramadığına dikkat çekiyordu
Saf değil iğrenciz diyordu Sartre
Kaçış dürüst olmama yalnızlık suskunluk bir suç ortaklığını yüklenmek anlamına geliyor
Onlar insanlık için can verenler canları alınanlar dar ağaçlarına asılanlar bu direniş ve onur sınavlarını herkes için insanlık onuru için verdiler
Bir çocuğun
Bir kadının
Bir hayvanın
Bir taşın
Bir suyun
Bir babanın çığlıklarına kulak verin sağır kalmayın bu çığlıklara
Kör kalmayın bu ölümlere
Dilsiz kalmayın bu zulümlara...
·
189 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.