"Anladım ki Zorba, bunca zamandır arayıp da bulamadığım adamdır; canlı bir yürek, sıcak bir hançere ve daha Toprak Ana'sından göbeği kesilmemiş, hilesiz, kocaman bir ruh!" Makedonyalı, 65 yaşında, görmüş geçirmiş ama hala dünyanın mucizelerine çocuk gibi şaşıran, kadınların gözyaşlarına asla dayanamayan, santurla, raksla ve Zeybek'le duygularını ifade eden, özgür bir ruh Zorba. Anlatıcı yani patron, onunla Girit'e giderken tanışıyor. Kendisine çorba yapması için işe alıyor Zorba'yı; kendisine korkmamayı, yaşamı sevmeyi, ayakta durabilmeyi öğreteceğinden habersiz... Patron, bir kitap kurdu, Zorba ise hayatı yaşayarak öğrenen bir adam. İkili Tanrı'nın varlığı, insanın canavarlığı gibi konularda tartıştıklarında Zorba hep Patron'un okuduğu sayfalarda bu konular hakkında ne gibi cevaplar olduğunu sorgular. Patron ise, o kitaplarda bu konuları tartışan kişilerin üzüntüsünün anlatıldığını söylemektedir. Onlar linyit işiyle uğraşırken biz Zorba'yı tanırız Patron'un gözünden. Tanıdıkça kendimizi sorgularız, gerçekten yaşadık mı diye düşünürüz. Zira bu koca yürekli adamdan öğrenecek çok şeyimiz vardır. Kitap boyunca beni sarsan bazı kısımları yorumlamak isterim: •Zorba'nın duygularının yoğunluğunu sözle ifade edemeyeceğini belirtmesi ve dansla, santurla canlandırması beni çok etkiledi. Duygularımızı yaşamamız gerektiğini anladım. •Anlatıcının dedesinin köye gelen misafirleri avlaması (!) ve onları bir güzel ağırladıktan sonra "Haydi bana gördüğün yerleri anlat." demesi içimi ısıttı. Köyde büyüyen biri olarak o sohbetlerin tadını iyi bilirim. Dedenin başkalarının gözünden dünyayı öğrenmesi çok hoşuma gitti. :) •Tanrı'nın süngeri olması ve karşısına gelen insanların tüm günahlarını o süngerle silmesi örneğini çok sevdim. Hele anlatıcının bir ara Zorba gibisini bulamayacağı için "Al eline süngeri" demesi kendisine beni mest etti. Ben de böyle bir durum yaşadığımda, birini affetmem gerektiğinde "Al eline süngeri Zilan" diyeceğim. •Zorba'nın Bubulina'sına acıyıp onunla nişanlanması ve okuduğu komik dualar. Hem güldüm hem için ısındı onun merhametine. Kitap boyunca belki de en duygulandığım yer bu nişan oldu, Zorba'nın ona kıyamaması beni çok etkiledi. •Hüseyin Ağa'nın Aleksi Zorba'ya olan tavsiyesi de etkileyiciydi: "Yedi kat gökler ve yedi kat yer Tanrı'yı almaz ama insanın kalbi alır. Dikkat et, hiçbir zaman insan yüreğini yaralama." İnsanların yürekleri söz konusu olunca daha dikkatli olmalıyız. •En sonunda Zorba'nın Patron'a Zeybek öğretmesiyle iyice duygulandım. Tecrübe ve yaşanarak edinilmiş bilgi, pasif olarak okunulmuş bilgiyi yendi gibi hissettim. Zorba'nın bahsettiği iplerden kendimizi kurtarıp "özgür" olmamız dileğiyle...

ZorbaNikos Kazancakis · Can Yayınları · 202016,3bin okunma

·

188 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zilan