Bekir Yıldız’ın okumuş olduğum 3. Kitabı. Diğer ikisi romandı. ( 
Halkalı Köle ve 
Darbe ) Bu hikaye kitabı. Ben ki hikaye okumalarına çok ısınamamış biri olarak söylüyorum hikaye olacaksa böyle olacak. Hayatın içinden, gerçekçi.
Toplumun sorunlarına gözlerini kapamayan yazarları daha bir çok seviyorum.
Çok eski bir röportajında yazar şu sözlerle özetliyor sanatçının nasıl olması gerektiğini. Önemli bir gerçek var günümüz sanatçısı için; yerleşmemiş umutların, yaşanmamış sevgilerin, verilmemiş hakların alacaklıları yanında olmak.” Katılmamak mümkün değil.
Adeta bu sözleri kanıtlarcasına yazdığı bu kitapta ilk hikayesi ile adeta duygu yoğunluğu içinde yüzdürdü beni.
Gaffar ile Zara hikayesi. Bölge insanının ne zorluklarda yaşadığını çok güzel anlatmış. Toprak ağasının baskısına baş kaldıran Gaffar’ın hikayesi. O dönemlerde sıkça başvurulan yurt dışına işçi olarak gitme durumunu anlatıyor. Ancak anlatırken o gidişlerin nasıl, hangi şartlarda, geride kimlerin bırakılarak gidildiğini çok güzel yansıtmış. Benim içim burkuldu açıkçası. Kendi vatanından gitmek her ne olursa olsun kolay bir şey değil. Ancak var olmak için, yaşamak için gerekli ise yapılacak fazla bir şey yok.
Diğer bir hikayede Kaçakçı Şahan.
Bu hikayeyi okuduktan sonra aklıma direk Uludere Olayı geldi. Hepiniz biliyorsunuz anlatmaya gerek yok.
Şahan sınırda kaçakçılık için mayınlı tarladan geçmek zorunda. Sonrası hazin son. Yoksulluk ve çaresizliğin insanları hangi şartlara sürüklediğini gözler önüne seriyor.
Diğer hikayelerde de yine toplumsal sorunlar olan töre cinayetleri, kadınların uğramış olduğu haksızlıklar, şiddet gözler önüne seriliyor. Bekir Yıldız okumaya devam.
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.