Bundan 1 ay önce almak istediğim eşyaları not etmiştim bir deftere 5 gündür yaşadıklarımızı düşünüyorum da her şey boşmuş sadece anı yaşayacaksın. Şu daha pahalı bu daha güzel diye kafa yormaya değmezmiş. İnsan sadece anı yaşamalıymış. Küçük hesaplarla uğraşmamalı.Ve sadece şükretmeliymişiz. Bardağa su doldururken bile bir damlasını dökünce pişman olacağım aklımın ucundan geçmezdi. Elimizdeki değerlere sahip çıkalım. Hiç bir şeyi israf etmeyelim. İnsanın ilk önce gözünü doyurmalı bu dünyada ve bunu da 5 gündür çok iyi anladım.
Bütün ihtiras hırs dünyevî şeylerin peşinden koşmalar, kendini sınırını ve aczini bilmemeler şuanda enkazlar altında. Malesef insan öyle bir varlık ki yaratılış gayesinden sapıp üzerinde bulunduğu hali Rabbine karşı minnetvari bir tavra bürünüp kendini herşeyi elde edebilecek bir büyüklükte görmektedir. Yıllardır çabalayıp edinmek istenilen dünyevî arzular rabbimin kun fe yekûn oluşu göz açıp kapayıncaya kadar elden gitmiş oluyor. Ve Allah insandan birşey almak isterse onu engelleyecek yoktur. Ve bir şey vermek istediğinde de engelleyebilecek kimse de yoktur. Rabbim bu nevi imtihanlar vesilesi ile bir nebze de olsa kendini tanımayı Rabbini bilmeyi nasip etsin.
Allah çilelerle dolu şu dünyaya bizi gönderip, kısa bir süre onun kurallarına göre yaşayıp ona ibadet etmemizi istemiş, karşılığında da sonsuz cennet hayatını vaat etmiş. Bunu hakkıyla kavrasak anlarız aslında neyin ne kadar değerli olduğunu.