ZİN MUMA SESLENİYOR;
Bazen mumu ederdi kendine muhatab
Ey sır ve oturma arkadaşım, baş arkadaşım
Gerçi yanmak yönünden benim gibisin sen
Fakat konuşma yönünden benim gibi değilsin
Eğer sen de benim gibi söyleseydin
Benim de gönlüm fazla yanmazdı
Benimle senin derdin farklıdır
O fark doğudan batıya kadardır
Doğusun ateşin görünüştedir
Batı da benim, içim ateştir
Her zaman yanıyor canımızın damarı
Senin ise bazı vakitlerden başka yanmaz
Benim başımda alevler, gönlümde köz var
Canım o közle savaştadır
Senin başının üstünde ışık var
Ondan serseri bir sevda yağıyor
O ışık senin için dildir
Benim başımdaki alev ise zarar verir bana
Benim gönlümden başıma vuran alev
Şiddetli rüzgara hükmeder
Gerçi geceleri uyanıksın sen
Ama sabahtan akşama da uykudasın
Akşamdan şafağa, günden geceye
Hep yanarım ben.
ZÎN BI FINDÉRA PEYİVİ
Dem, şem’e dı kır jıbo xwe demsaz
Ki ey hemser u hemnışın u hemraz
Herçendı bı sohtıne wekı mın
Emma ne bı gotıne wekı mın
Ger şıbhete mın te jı bı gota
De mın bı xwe dıl qewi ne sohta
Derde mın u te jı yek bı ferqe
Ew ferqe jı xerbe ta bı şerqe
Meşrıq tuyı,agıre te zahırsen
Mexrıb ez,u batıne mın agır
Daim dı sojıt me rışteye can
Te na sojıtın bı xeyre ezman
Pehtı me lı ser,dı dıl perenge
Cane me dıgel perenge cenge
Şewqek te lı ser seri diyare
Sewdayeki serseri dı bare
Ew şewq jıbo tera zımane
Ev pehti jıbo mera ziyane
Pehta jı dıle me dayı ser ser
Hukmje dı ketın lı baye serser
Her çendi bı şev dı minı bıdar
Sıbhan dı nivi heta vı evar
Evar u seher bı roj,eger şev
Ez her dı sojım wısa lı ser hev
Sayfa 241 - ZinKitabı okudu
··
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.