Merhaba arkadaşlar, Evet yaklaşık 40 günde anca bitirebildiğim Oblomov’un nihayet yorumunu sizlerle paylaşacağım Yani nereden başlasam bilemiyorum ama şunu söylemek isterim ilk. Bir kitap düşünün hayatınızın bazı dönemlerinde yaşadığınız anlardan izler bulduğunuz, hatta öyle ki öyle anlarda anlamlandıramadığınız ruh hallerinize isim bulamadığınız şekilde içinize hitap eden okurken çoğu yerde tebessüm ettiren içeriğe sahip. Tabii bununla biter mi elbette bitmez. Asıl kitaptaki mevzu benim anladığım şekilde kendi yorumuma göre daha çok Oblomovluk nedir ? Hiçlik mi, tembellik mi, ertelemek mi ? Çokça rast geldiğimiz ve hissettiğimiz bu kelimeler aslında bana şunu anlattı; Adaletin, dinamizmin, tembelliğin bir insanı içten içe nasıl zamanla öldürdüğünü, bir şeyler için mücadele etmemenin olduğu gibi yaşamanın etkilerini sonuçlarının neler olabileceği çarpıcı şekilde yoğun olarak hissettim. Mesela bununla ilgili kitaptan bir alıntı yapmak gerekirse; -“ Hayatın ne içindeyim ne dışında.. Sadece yanında yürüyen bir gölgeyim”- Sözlerimi bitirirken akıcı bir üslubunun olması sağlam tasvirli karakterlere yer verilmesi ve bunlarla bağlantılı olay akışı konu bütünlüğüyle birlikte çok hoşuma giden okurken çok keyif veren bir romandı Bu kitaba puanım 9/10 Alıntılarım; “Yiyorum, içiyorum, uyuyorum, gezmeye çıkıyorum. Ama birden keyfin kaçıyor, bir boşluk duyuyorum” “Demek ki kaderim böyle imiş, ne yapabilirim ?” “Benim içimde ne yakıcı ne de kurtarıcı hiçbir ateş yanmadı. Hayatımda hiçbir zaman başkalarınınki gibi gittikçe renklenen, parlak bir güne çevrilen bir sabah olmadı; bir sabah ki yakıcı öğlesi geçtikten sonra yavaş yavaş solsun ve kendiliğinden akşama karışsın. Hayır, benim hayatım, sönmüş başladı”

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,9bin okunma

·

90 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Erdoğan Aktepe