Kitap güzeldi ancak bu kitapla birlikte psikolojik kitapları sevmediğimi anladım. Okuduğum ilk psikolojik kitaptı. Daha fazla diyalog ve olay okumayı sevdiğim için sayfalar boyunca, karakterlerin ruh hallerinin analizini okumak beni zorladı ve sıktı. Bir bölümde maksimum 5 dakikalık bir olay dönüyor ama bu 20 sayfada anlatılmış. -spoiler- Necibin dikkatini ilk başta hayatında hiç Suad gibi sakin, ilgili, saf bir kadın görmediği için ilgisini çekiyor ve ilgisinin sebebinin bir de Süreyya ile Suadın aşkını ve mutluluğunu kıskandığı için olduğunu düşünüyorum. Suadın nasıl Süreyya'nın üstüne titrediğini, ona değer verdiğini gördükçe Necip kıskandı ve neden kendisinin böyle bir kadınla birlikte olmadığını düşünmeye başladı. Ki Necibin en ufak bir şeyde kadınlar zaten böyle şeklinde düşünmesi de ayrı bir ironi. Bu yüzden sürekli Suat gibi bir kadın istiyordu. Necip aşktan yanıp tutuştuğunu söylerken bile hemen Suattan vazgeçebiliyor, ona karşı kötü davranabiliyor ve onu anlamaya çalışmıyor. Ama sonrasında Suada olan hislerinin gerçek olduğunu düşünüyorum. Yine de yazar bence bu ilişkiyi fazla abartıp övmüş çünkü kitapta bu kadar övülüp güzellenecek bir ilişki veya karakter olduğunu düşünmüyorum. Suat, Süreyya ona karşı ilgisiz davranmaya başladığında hemen Necibi ikinci bir plan olarak görmeye başladı ve ona karşı bir şeyler hissettiğini zannetti. Aslında sadece ilgi, kadın olduğunun hatırlatılmasını değer görmek istiyordu ve asıl Necipten değil Necibin ona ilgi göstermesinden hoşlandı. Süreyya'nın yaptığı hoş bir şey değil ama Suadın da kocasıyla arasındaki sorunu çözmeye çalışmadan kendisine ilgi gösteren birisine koşması ve bunu aşk olarak nitelemesi komik. Süreyya'ya gelecek olursak kitapta hiç Süreyya'nın ağzından okumadık ve onun duygularını bilmiyoruz ama Suat ile Necibin arasında bir şeyler olduğunu anladı ve yine de karısını kaybetmek istemeyip ev değiştirdi. Ama Suada tekrardan eskiden gösterdiği ilgiyi göstermedi onu sevdiğini hissettirmedi süreyya açısından kötü bir olay ama onun da eşine bu şekilde davranması iyi değildi. Kitabın sonu için de zaten bu ilişki için en muhtemel ve olması gereken sondu çünkü onlar için herhangi bir mutlu son olması ihtimal dahilinde değildi, en azından beraber öldüler ve aşklarını kanıtladıklarını düşündüler.

EylülMehmet Rauf · Gönül Yayıncılık · 040bin okunma

·

145 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

irem tezel