Gönderi
Selamm!!! Uzuunn bir süre sonra ben geldim, Eflâl yorumumla. Her zamanki gibi önce konusundan bahsedelim sonra yoruma geçelim. Eflâl Görkem, Ankara'da bir işletmenin sahibi ve orada sahneye çıkan bir ses sanatçısıdır. Bir gün İstanbul'a abisinin evine gelir fakat kapı numaralarını karıştırması yüzünden yanlış evin kapısını açmaya çalışır. Tam o sırada kafasına bir darbe alır ve kendini hastanede, abisinin arkadaşı olduklarını söyleyen fakat kendisinin tanımadığı insanlarla bulur.
Eflâl aynı zamanda babasının dedesiyle yaşadığı sorunlara sebebiyle dedesinden kacmaktadır. Hastanede abisinin arkadaşları olduğunu iddia eden Karan ve Ömer'de, abisinin emaneti olduğunu söyleyerek Eflâl'i evlerine alırlar. İsteee her şey böyle başlıyor. Ben açıklayıcı olsun diye uzuun uzuun yazdım şimdi yorumuma geçelim.
Açıkçası bu kitaba karşı aşırı bir ön yargım vardı. Özellikle kapağı bende tamamen dram ağırlıklı bir vibe vermişti bu yüzden bu kitabı okumaya başlamak benim için büyük bir cesaretti. Ama pişman mıyım? Asssla. Anlatımı basit, herkesin anlayabileceği türdendi fakat basitliği ile beni yormadı. Aynı zamanda ben bu kitabı rs'ye giriyor gibi hissettiğim bir dönemde okudum bu yüzden kurtarıcım oldu diyebiliriz. Kitap başlarda hem kurgu olarak hemde anlatım olarak beni çekmedi ama bir 100 sayfa kadar okuduğunuzda kitabın sizi içine çektiğini fark edeceksiniz çünkü kurgu olarak da içinden başka şeylerin çıkacağını hissedebiliyorsunuz, şunu da söylemem gerekiyor ki bu kitap fazlasıyla aşk ağırlıklı eğer aşk okuyamayan biriyseniz bu kitap sizi sıkacaktır ki biliyorsunuz ask olan her kitapta biraz da olsa klişelik vardır. Eger benden önce birkaç yorum okuduysanız Eflâl'in iç sesi ile ilgili hayranlıkları duymuşsunuzdur ama benim için ilk başladığımda Eflâl'in iç sesini okumak çok zordu daha sonra alışabiliyor ve ısınıyorsunuz.
Biraz da karakterlerden bahsetmek istiyorum. Bu kitaptaki erkek karakterler... Beni takip edenler bilir ki ben kitabın başından beri kadınlara nasıl davranmasını bilen erkekler okumak isterim VE BU KİTAP TAM OLARAK BU İSTEĞİMİ KARŞILADI. Erkek karakterlerinin hepsi çok ince düşünceli, zarif, kadınlara nasıl davranması gerektiğini bilen kişilerdi ki bu şuan da kitaplarda bulmamızın en zor olduğu özelliklerden... Her ne kadar Karan başrol olsa da ben abi karakterleri daha çok seven biri olarak Ömer karakterine hayran kaldım ama Arif'in de hakkını yemeyecegim kitabı okurken yüzünüzde tatlı bir gülümseme oluşturan karakterlerin başını bu ikili çekecek. Eflâl ise başlarda ısınmam çok zor olsada okudukça en sevdiğim kadın karakterler arasına girdi diyebilirim size kadın gücünü sonuna kadar gösterecek bir karakter.
Evett toparlayalım o zaman. Eger aşk ağırlıklı aynı zamanda sizi yormayacak, rs'den çıkmak için bir kitap arayışındaysanız bu kitabı size kessinlikle öneririm.
Alıntılar:
"İnsanın dili yalan söylese de gözleri yalan söylemez, Eflâl. Kalbindeki duyguyu saklayabilirsin ama gözlerindekini asla."
"Anılarında varlar, Lâl."
"Anılar ölmez mi, Karan?
"Bir tek anılar ölmez."
Burukça gülümsedim. "Ben de ölmüyorum."
·
49 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.