Oğuz Atay / Korkuyu Beklerken ''Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı." Bu cümleleri hayatı boyunca dilinden dökülmüş, daima okuyucusuna seslenmiş, bulunmak, anlaşılmak ve fark edilmek istemiştir Oğuz Atay . Fakat çağrısı cevapsız kalmış yazılarını okuyanlar onun bir ruh hastası olduğunu söylemişlerdir. Ne yazık ! Korkuyu Beklerken adlı eserindeki her bir hikaye sonrası kendime Oğuz Atay kimdir sorusunu sorarken buldum . Ve bu düşüncelerin tamamen zıttı cevaplar ile karşı karşıya geldim. Oğuz Atay hayatta olduğu süre zarfında fark edilmeyen ve ne yazık ki hak ettiği değeri görmeyen bir yazardır. Berna Mora'nın da dediği gibi Oğuz Atay söyledikleri ve söyleyiş tarzıyla tam bir başkaldırıydı. Belki de bu yüzdendir okuyucusu ile arasındaki aşılmaz sarp dağlar.. Korkuyu Beklerken adlı eserinde bulunan hikayelerini okuduktan sonra fark ettim ki onun üslubu katlanılması(anlaşılması) gereken bir gülün dikeni gibiydi . Fakat bu dikenlere katlanmadan önce ilk olarak onun sanatı ve içsel dünyası anlaşılmalıydı. Yoksa her fırsatta seslendiği biz okuyucuları onun sanatının ve eserlerinin kıymetli bir gül olduğunu anlamamız her zaman oldukça güç olacaktır. Ve evet gülü seviyorsak eğer Oğuz Atay'ın kalemindeki o melankoliye, kaçış duygusuna, koyu bir yalnızlığa katlanmak ve en önemliside anlamaya çalışmak için çabalamak gerekir . Tüm bunlarla birlikte sıkça kullandığı iç monolog ve bilinç akış tekniklerini sindirmemiz güç olsada onu özel kılan da bu tekniklerdir. Bunu da fark edip o farkındalık ile eserlerini okumalıyız. Bir hikayeden diğer bir hikaye her geçişimde kahramanların dünyasını, hislerini, hızlı akan zamanı duraksayıp anlamam için kendime zaman verdim. Belki yarım bırakma düşüncesi ile karşı karşıya geldim ki bunun aksinin düşünülmesi zor . Daha sonra tüm bu hikayelerin sonunda belirgin bir unsur ile karşılaştım. Yalnızlık… Neden bu düşünce ile karşı karşıya geldiğim ‘‘Korkuyu Beklerken’’adlı hikayesinde var olan kahramanda kendini belli etmekte aslında. O kahraman, toplumdan kaçmış ya da kaçmak zorunda bırakılmıştır. Sonsuz bir yalnızlık ile mücadele eden bu kahramanın iç dünyasına can vermiş ve onun tercümanı olmaya çalışmıştır. Hikâyede bunu ifade eden güzel bir cümle geçmekte: '' Ben, yalnızlığı istemekle suçlanıp yalnızlığa mahkûm edildim. Bu karara bütün gücümle muhalefet ediyorum. Ben yalnızlığa dayanamıyorum, ben insanların arasında olmak istiyorum.'' Yalnızlığa eşlik eden diğer bir tema ise hiç şüphesiz ki Kaçıştır… ‘‘ İnsanları sevemeyeceğimi anlayınca uzaklara gittim, kimse beni bulamasın diye. Onlar da beni ciddiye aldılar gelmediler…’’ Eserinde geçen bu cümlelere baktığımda şunu görüyorum. Kahramanları bulunmak isteyip de bulunamayan, yalnız kalmak istemeyip yalnızlığa alışmak zorunda bırakılmış kişilerdir. Tıpkı Oğuz Atay'ın da yakındığı Anlaşılmamak gibi . Atay ile kahramanları arasında görünmez bir ayna var sanki . Bütün korkularını, varoluşunu, yüreği ve kafasının içini yansıtmak için kendini parçalamış, okuyucusuna ve sessiz bir çığlık atmış satırlarında… Eserin sonunda babasına yazdığı bir mektup karşılaşıyorsunuz. Babası ile yüzleşmesi desek daha yerinde olur. Sakladığı, ifade edemediği, etmekten korktuğu duygularını bir bir söylüyor babasına sanki babası onu can kulağı ile dinliyormuşcasına… Şöyle diyor o mektubun bazı satırlarında : ‘‘Çünkü ben babacığım, biraz da duygularımın 'romantik' bölümünü, sen kızacaksın ama, annemden tevarüs ettim.’’ Ve son olarak Oğuz Atay'ın bir sorusuna yanıt vermeniz gerekiyor . ‘‘Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?’’ Okuyucuları nerede? Kimi kitabın beyaz mantolu adamı ile sonsuzluğa yürümekte, kimi korkusuna tutunan mektuba sarılmış bir çift elde, kimi ise bitirmekle yarım bırakma arasında arafta kalmış bende. Okuyucuların senin kaleminde. Ve sen ise her birinin gönlünde birer Oğuz Atay yeşertmektesin. Hala var olmaktasın sayfa çeviren parmak uçlarında ve en önemlisi de anlaşılmak için çabalanan cümlelerinde.Yani Biz buradayız ... Aslınur Börtek 18.02.23

Korkuyu BeklerkenOğuz Atay · İletişim Yayıncılık · 202226,8bin okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aslı Nur