Kartaleğreltisi yiyen hayvanlar, bu bitkinin içinde sinir sisteminin normal işleyişi için gereken tiyamini yok eden tiyaminaz adlı bir enzim bulunduğundan 'eğrelti zehirlenmesi' geçirebilirler.
Robbin kartaleğreltisine 'eğrelti dünyasının Lucrezia Borgia'sı' diyor, çünkü bu bitkiyi yiyen böcekleri bazı dehşetengiz olaylar bekliyor. Böcekler çenesini geçirdiği anda taze yapraklar hidrojen siyanid salar, bu gaz böceği öldürmez ya da caydırmazsa onu çok daha zalim bir zehir beklemektedir. Kartaleğreltileri başka hiçbir bitkide olmadığı kadar çok ekdizon adında bir hormon ihtiva eder ve böcek bu hormonu hazmettiğinde kontrol edilemez bir deri değiştirme süreci başlar. Böylece Robbin'in ifadesiyle, böcek son yemeğini yemiş olur. Romalılar ahırlarının zeminini kartaleğrisi ağırlıklı bir karışımla kaplardı. Birinci yüzyıldan kalma böyle bir ahırda 250000 ahır sineği puparyumu bulundu, hemen hepsinde de gelişimin durduğu ya da bozulduğuna dair göstergeler vardı.
Aklıma Hemingway ve Joyce geliyor, Havana ve Paris'teki masalarda oturan yabancı yazarlar. Auden ise, tam aksine, daima dış dünyaya ve onun zihin dağıtıcı etkenlerine karşı perdeleri sıkı sıkıya kapatılarak tecrit edilmiş karanlık bir odada yazarmış. (Elinde pankart taşıyan genç bir adam önümde bağırıyor: Günah çıkarın ! Yoksa İsa sizi kurtaramaz !) Ben tam tersiyim. Açık, güneşli yerde yazmayı severim, pencerelerden dış dünyanın bütün görüntüleri, sesleri, kokuları içeri dolsun isterim. Önümde insanları (ama belli bir mesafeden)görebileceğim kafe masalarında yazmayı severim. Yemek yemek ve hareket halinde olmak yazarken bana yardımcı oluyor. Belki de en sevdiğim ortam, bir trenin yemekli vagonu. Hans Nethe'nin güneşin termonükleer döngüsünü böyle bir yemekli vagonda akıl ettiği söylenir.
Ancak birkaç yıl önce Brezilya'da Pantanal'ı ziyaret ettiğimde, bir köşede kendi kendine yaşayan, otçul, sevimli dev su domuzu kapibara hayvanlarının bir zamanlar soyunun tükenmesine ramak kaldığını öğrendiğimde hem küplere binmiş, hem gülmüştüm, çünkü Paskalya Perhizi nedeniyle papalıktan gelen bir muafiyet izniyle bu memelilerin 'balık' olarak kabul edilebileceği, dolayısıyla yenebileceği salık verilmişti. Korkunç bir yanıltmaca, üstelik sevimli kapibara hayvanının neredeyse yeryüzünden silinmesine neden olacak bir yanıltmaca. (Robbin, Kuzey Amerika'da da aynı nedenden ötürü kunduzların 'balık' olarak sınıflandırılmış olduğunu söylüyor.)
koşnil böceği ve mürekkebi
kauçuk - charles macintosh (mackintosh yağmurlukları), kauçuk + silgi (rubber), Goodyear
California Highway 50, nearly Tracy Hill, scenery
Mispikel - Orpiment - Realgar
26 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.