Göklerde kartal gibiydim, Kanatlarımdan vuruldum; Mor çiçekli dal gibiydim, Bahar vaktinde kırıldım... Herkesin bir Sabahattin Ali şiiri vardır, şarkısını bağrına bastığı. Benim şimdiye kadar orada burada duyduğum bir şarkıdan yukarıdaki dizeler. Bugün ilk defa çok anlamlı geldi. Göklerde kartal gibiyken kanatlardan vurulmak. Mor çiçekli dal gibiyken bahar vaktinde kırılmak. Kalemini sevdiğim yazarların kişiliğinde bir şeyler ararım hep tutunacak. Sabahattin Ali okurken de sürekli bir şeyler arıyorum. Aldırma Gönül çok severek dinlediğim bir şarkı olmasına rağmen sesli dile getirmediğim dizeleri vardı. Sonra tamam dedim. O o değil bu demek. Gerçekten kafamda akladım. Bana aklama biçimim çok mantıklı geldi. Ama bunu kimseye söylemiş, paylaşmış değilim. Kesinlikle ben ikna oldum. Zaten okuduklarımı kendime anlatıp durmaktan belki de çok kolay ikna olmaya başladım. Allahul âlem tabii ki. Zaman zaman nazımında, nesirinde oluyor işte böyle şeyler. Bazen eyvah diyorum. Bazen de tamam, burası olur işte buradan yürürüz diyorum. Rahatlıyor içim. Benim sevdiklerim hep iyi olsun hep güzel işler yapsın. Onlar adına utanmayayım, savunmak zorunda kalmayayım. İster kitap karakteri olsun ister kitabı yazan kalem olsun. Halîk ki her mâhluktan başka yarattı bizi Zaman bir avuç toprak yapsa da cismimizi Kâinat hayretlerle anmalı ismimizi Yaşamak asırları bir hamlede aşmaktır... Baktığım yok üzüntüye sevince, Feryat etmem yar başından savınca, Benim gibi sevmelidir sevince: Ne göz görür, ne kulağım işitir. Bazı nur içinde, bazı sisteyim Bazı beni seven bir göğüsteyim Kah el üstündeydim, kah hapisteydim Her yere sokulan bir rüzgar gibi... Yâr yoluna baktırdığın, Uykusuz bıraktırdığın, Aşk yüzünden çektirdiğin, Yetmez mi gönül, yetmez mi?

Bütün ŞiirleriSabahattin Ali · Siyah Beyaz Yayınları · 202121,2bin okunma

·

83 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren