Bu yılın Post Öykü Dergisi Ocak-Şubat sayısında hem de en başta okuduğum "Islık" öyküsü ile birlikte "ben bu yazarın başka öykülerini de okumalıyım kesinlikle" diye düşündüm. Hiç düşünmeden aldığım kitapları arasında okuduğum ilk kitabın içindek ilk öykünün aslında "Seyyahlar ve Kaşifler Kitabı"nda okuduğum Ejderha Yiyen hikayesinin bir tık uzun hali olması ise beni çok şaşırttı. Okuduğum kitaptaki öykülerin yazarlarına bakmıyormuşum bile. İçeriğini anlatmayayım diyorum ama dayanamayacağım da .. Kitabı okuyacaklar - ki bir öyküseverseniz kesinlikle okuyun diyorum- bundan sonrasına geçmesin;) Yemeyeceği bir şeyi asla avlamayan prensip sahibi bir avcının avladığı ejderha etini iştahla aylarca yemesi ve kalanını kurutması, ama sonra yediği etin onu ölümsüz yaptığını öğrenmesi, sonra anlaşıldığı üzere ejderha etinin yiyen birisini ancak o ejderhanın etini yiyen başka birisinin öldürebileceğini öğrenmesi. Sonrasında yüzyıllar belki bin yıllar boyunca ejderha eti yemiş ve kendinden önceki halefi öldürmüş olan her kişinin dünya çapında, kendi çağında delilerin başkanı olması. Eğer Burhan diye seslendiğinizde dönüyorsa bizim teşkilatın bir üyesi demektir. Sadece sokaklarda değil, üretimde, yönetimde, zengin fakir her kesimin içinde Burhan'lar. Kendilerini saklamayı bilenler yüksek yerlere gelebilir. Peki ya ejderha eti bitince ne olacak. Son başkan nasıl ölecek? Peki ya bakmaya doyamadığı, kavuşmaya vakit bulamadığı kişi de dünyadan göçünce nasıl devam edecek sonsuz yaşamına? Ayağı hapishanenin dikenli tellerine takılan serçe uzun uğraşlar ve acılar sonucu özgürlüğüne tekrar kavuştuğunda bir bacağını dikenli tellerde bırakmak zorunda kalmıştır. Uzun zaman dikenli tellerde asılı kalan bacak güneş ve rüzgarla beraber kuruduğunda bir kürdan misali avluya düşer. Peki ayağı taş zemine düştüğü an, uçup giden serçe ne haldedir?

Serçe RisalesiAkif Hasan Kaya · İz Yayıncılık · 202113 okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Müs