2023-e başlarken bir çok kitaba da başladım. hani insan arar ya ne aradığını bilmeden... Belki de aradığı kendisidir... Ben kitaplarda aradım. O yüzden bir çok kitaba başladım ama yarım kaldılar. Bir türlü devam ettiremedim. Vazgeçmedim, aramaya devam ettim. Ve buldum. Belki de aradığım dilime tercüman olacak bir kitapmış. Doğrusunu söylersem ilk bitirdiğim kitabın bu kitap olmasını istemezdim. İsterdim de, bir imtihan sonucu bu kitabı okumak istemezdim... Her neyse kısaca aradığımı bulmuştum ya esas olan da bu değil miydi? "Engellilerin toplumla, toplumun engellilerle imtihanı" Dile kolay değil mi? Bir de böyle soralım sizce dile kolay olduğu kadar yaşayanlara da kolay mı? Yaşamayan bilemez... Halis Kuralay yaşamış ve yaşayanların tercümanı olmuş. Hayata dokunmak kitabında nasıl kendimi gördüysem bu kitapta da öyle. Sanki tüm yaşadığım imtihanlar bu kitapta film şeridi gibi aktı geçti gözlerimin önünden. Meslek sahibi olmak isteyen bendim. Öğretmen olmak isterken büyük bir hevesle, aynı sorular bana da soruldu. "Peki buraya nasıl gidip geleceksiniz?" "Sınıfta nasıl hareket edebileceksiniz?" "Sen daha kendini idare edemiyorsun, sınıfı nasıl idare edeceksin?" ve saire. Önce fırsat vermek istemediler. Sonra benim de ısrarımı görünce fırsat verdiler. Bence şimdi pişman değiller... Ya benden geriye kalanlar?... "Görme engellinin en büyük imtihanı, hayatını kolaylaştıran görme gücünü kullanamamak değildir çünkü görme engelli bu duruma artık alışmıştır. Görme engellinin yaşadığı en büyük imtihan; etrafındaki insanların fırsat vermemeleri, ayrımcılığı ve dışlayıcı tavırları, önyargıları, ona danışmadan onun adına karar vermeleridir. Kısaca görme engellinin imtihanı, doğru anlaşılamamaktır diyebiliriz." Bu deminden beri söylediklerime bir kısa özet olabilir. Fırsat verilmemesi; bence engellilerin toplumla yaşadıkları en büyük imtihandır. Belki de kendi açımdan bakıyorumdur. Belki de benim en büyük imtihanım oldu. Bir de kimsenin gözden kaçırmaması gereken Kul Hakkıdır.. "Üstelik toplumun engellilerle imtihanı, ihmal edilebilecek basit bir şey değildir. Doğrudan doğruya kul hakkına girer ki, Allah muhafaza çok tehlikelidir. " Kalp kırmak Kabe yıkmak gibidir derler. Bir engellinin kalbini kırmak peki? Sizce bu kalp yükünün altından kalka bilir miyiz? Belki de ben "Engellilerin toplumla imtihanı" kısmında takılıp kaldım. Yaşamayan bilemez dedim ya, yaşamayan yazamaz da... O yüzden belki de kendi tecrübem olan kısmı hakkında yorum bildire biliyorumdur... Evlilikle ilgili bölümde bir yer vardı ki kelimelerle ifade edilmez orayı okurken geçirdiğim hisler... "Birinci ihtimal, evlenecek adaylar vazgeçmek zorunda kalırlar. Bu durum, onlar için yıkım olur. Üzülürler, acı çekerler. Böyle bir sonun bir engelli için ne büyük bir imtihan olduğunu izaha gerek yoktur. Engelinden dolayı dışlanmak, aşağılanmak, lâyık görülmemek, güvenilmemek... En hafif anlamıyla hoşgörülmemek, ne acı bir imtihandır. ... Acaba kaç kez daha aynı acıya maruz kalacak, kaç kez daha gönül telinin akordu bozulacaktır?" Yeterince tanınmıyoruz. Tanınmaya çalışılmıyoruz... Bizi tanımak istemedikleri yetmiyormuş gibi bir de hakkımızda bir tesbitte bulunup karara varılması hakkımıza girmek değil de nedir? Bizim yerimize karar vermek. Ve o kararın doğruluğunu kendilerince delillerle göstermeye çalışmak... Bizi Adımızla Tanıyın artık... Acımayın bize. Biz durup dururken size acıyor muyuz? Fırsat verin neleri yapa bileceğimizi göstermemize fırsat verin. Olduğumuz gibi kabullenin, değiştirmeye çalışmayın... Emin olun fırsat verildikçe olabileceğimizin en iyisi olmak için elimizden gelenin fazlasını yapıyoruz zaten... Duyarlı olun. Biz robot değiliz. Yemek ve içmekten ibaret de değiliz. Bizim de duygularımız var... Bizim de hayatımız var. Ve güzel şeyler bizim de hakkımız. İnsanın yaşaması gereken ne varsa iyi kötü, bizim de yaşamaya hakkımız var. Bu hakkı çeşitli bahanelerle elimizden alamazsınız. Galiba fazla duygusal davrandım. İncelemeden çıktı bu yazı. Belki de hiç inceleme olmadı. Niye biliyor musunuz? Bu kitap yaşanmışlığın ta kendisi. Susturulmuşların dili bu kitap... Kusurumu affedin. Duygularımı kendime saklamadığım için, burada susmadığım için kusurumu affedin... Huzur Dolu Okumalar...

Abese RuhuHalis Kuralay · Selis Kitaplar · 201424 okunma

··

60 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gökyüzü Yolcusu