Kitap mektup türünde olmasaydı belki de daha çok sevebilirdim ancak bayıldım dememe sebebim sanırım karakterlerin nankör oluşu ve duyguların altının doldurulması olması. Baş karakterimiz olan Handan çevresi tarafından zeki, öğrenmeye açık, dönemin ilerisinde olan genç bir kızdır. Annesi, babası ve kuzeni ile birlikte yaşar. Dönemin kadınlarına göre eğitime açık olan Handan babası da onu destekleyince müzik, edebiyat demeden eğitimler alır. Onun bu yeteneğini öğrenen Nazım ona öğretmenlik yapmak ister. Nazım genç, yakışıklı, sosyalist ve idealisttir. Dersler ilerledikçe Handan Nazıma karşı sadece öğretmen-öğrenci ilgisini hissetmediğini fark eder ancak Nazım ona onun istediği şekilde davranmaz. Nazım derslere gelmemeye başlar. Bu sırada babası yaşında bir adam olan Hüsnü Paşa'da evlilik teklifi alan Handan bu teklifi kabul eder. Bunu öğrenen Nazım ise aşkını ilan eder ancak Handan'dan olumlu bir cevap alamaz. Reddedilen Nazım intihar eder. Handan'ın kuzeni Neriman ise bu dönemde Refik Cemal ile evlenir. Hüsnü Paşa ise Handan'ı çok sevdiğini söylediği halde onu sürekli aldatır ve affedilir. Bu dönemde Refik Cemal ile sohbet etmeye başlayan Handan belkide terk edilmenin etkisiyle kuzeninin kocasıyla yakınlaşır. Menenjit olan Handan'a Refik Cemal refakat eder. Geçirdiği ikinci nöbette hayatını kaybeder Handan. Konu ilgi çekici gibi olsa da duygular bence çok eksik. Örneğin Handan'ın Nazımı unutuşu. İlk aşkını iki günde silip atabildi. Nazım'ın ölümünden adam akıllı bahsetmiyor bile. Onun dışında aldatıldığını kocasıyla açık açık konuşuyor ama bu kadar. Ya da Neriman ne yaşıyor? Kardeşi gibi olan kuzeni ve kocasının ihanetine uğruyor. Duygular tam anlamıyla yansıtılmış olsaydı beğenebileceğim bir kitap.

HandanHalide Edib Adıvar · Can Yayınları · 20145,3bin okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.