"""Wittgenstein'in Metresi'nde, Markson'ın tüm romanlarındaki dramatik etkinliklerden az sayıda bulunur: (En basit düzeyde) yeryüzündeki son kişiymiş gibi görünen Kate adındaki kadının ipe sapa gelmez düşüncelere dalması. Buna rağmen roman çok sayıda entelektüel etkinlik içerir: (Yine aynı düzeyde) edebiyattaki en derin epistemolojik araştırmalardan biridir ve Wittgenstein'ın "Felsefe, aklımızın dil aracılığıyla büyülenmesine karşı yapılan bir savaştır," şeklindeki önermesine dair bildiğim en iyi kurgusal açıklamadır."""" Son sözde geçen bu cümleler bilinç altı olayların görünen yüzünün kitabı gibiydi, kendi adıma, ilginç bir okuma deneyimi yaşadım, herkesin tarzı olmamakla birlikte zorlayıcı fakat cümleleri etkileyici bir kitaptı. ""''Düşüncelerimiz""" bazı şeyleri düşünmek yeterince zararsızdır, bazıları ise insanın aklında kalan bir yük, aslında hep bildiği, geride kalan herhangi bir atık, zira şey, ne olursa olsun bir şeyin parçasıdır, ya da başka bir şeyin, bağlantılar dolu hayatımızda, bir şeyi düşünüyor olduğumuzu göstermeyi başardığım anda bile, aslında bir başka şeyi düşünmeye başlamışızdır, en gerçek durumlar bunlar olsa gerek, anlaşılır ki, insanın dili genellikle belirsizdir. Bazen de olur ki unuttum gitti deli mi demek, yoksa, unuttum gitti sadece unutulmuş mu demek? Kitaptaki ilginç sorulardan biriydi. Bazen de anlıyor ki insanın yavaş yavaş farkına vardığı şeyler vardır hayatta zira bazı sorular yanıtlanamaz. """kapıları kilitleyerek kendimi bulmaya devam ettim""" çok etkileyici bir düşünce idi yaşamın zorlukları içinde kitleyerek kendini bulmak efsane 1duruş yılmışlıklar içinde ki bu dünyada kişinin kendisinden çok daha fazla sayıda insan, bazı yüklerinden asla kurtulamıyor. Her yerde söylendiği gibi, insan yükünün büyük kısmının kendi yükü olmadığını görecektir. Kendi yükümüz, bize yüklenen yükler, hepsinin altında ezilmişlikler bunun sonunda oluşan insan kafasındaki yüklerden asla kurtulamıyor. İnsanın hatırlamak isteyeceği şeyler kadar hiç hatırlamak istemeyeceği şeyler de vardır, keşke hiç tanımasaydımlar da var tabi bu yükler içinde... Bir keresinde, şöhreti rüyamda görmüştüm. Genellikle, """o zaman bile yalnızdım.""" Kesin kurtuluş herşeyden kaçış, yüklerden arınma... Kate'in iç sesindeki karmaşa ve acı, Wittgenstein'ın felsefi metinlerinin altında yatan şeyin tekinsiz bir yankısı gibi olan kitap, kişinin geçmişe dair bilgisi ve kendi belleği daha da güvenilmez hal aldıkça, bir benlik anlayışı olamayacağını anlarız. Yüklerimiz, unutuş, bellek, hisler üzerine olan Wittgenstein'in Metresi ölmeden önce okunması gereken 1001kitap arasında olup yıllardır kütüphanemde beklettiğim için üzüldüm, çokça severek okudum, iyi ki okudum...

Wittgenstein'ın MetresiDavid Markson · Jaguar Kitap · 201793 okunma

·

1 artı 1'leme

·

198 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

HypatiA