Gönderi
"Sanki onu tanıyormuşum, görsem bilecekmişim gibi bakıyordum geçenlere."
Kitabın ilk sayfasında yazan bu cümle kitabın bir arayış kitabı olduğunun vurgusunu yapıyor. Bilmediği, tanımadığı ama karşılaştığı zaman kendisinde çok büyük etkiler yaratacağına inandığı birini arıyor Bay C. Her birimizin inandığı gibi, umut ettiği gibi bir arayış bu.
Bu arayışının adına ‘’Tutamak sorunu’’ diyor... "Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur kimi işine, sanatına... Ben gülünç olmayan tek tutanağı arıyorum; Gerçek sevgiyi ! "
Kitabın başından sonunda kadar Bay C hep bir arayış içinde "o" nu arıyor. Mevsimler gelip geçiyor, insanlar değişiyor, düşünceler değişiyor…değişmeyen tek şey Bay C.
Kendi huzursuz içsel yolculuğu, ona yeterince acı verirken hayatına girenlerin de hiçbiri onun istediği kişi değildir. Kusursuz arayışı onu çıkmaza doğru sürükler. Ve bu süreçte kendisini yalnız hisseder. Bunu şu ifadelerle dile getirir ;
" Rahatsınız. Hem ne kolay rahatlıyorsunuz. İçinizde boşluklar yok. Neden ben de sizin gibi olamıyorum? Bir ben miyim düşünen? Bir ben miyim yalnız ? "
Peki, Bay C, kendisini tükenmiş olduğu yapıdan çıkaracak, onu yalnızlıktan kurtaracak olan kişiyi bulabilecek mi? Yoksa birbirlerinden haberleri dahi olmadan sessizce yaşamlarına devam mı edecekler? Tüm soruların cevabı kitapta saklı.
Son olarak kitapta; Bay C’nin kim olduğu adının ne olduğu konusunda pek bilgi verilmemiş aslında Bay C, sen veya ben olabiliriz. Herkes biraz Bay C’dir. Herkes biraz aylaktır.
·
59 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.