Şizofreni hastalığı çok ilgimi çeken bir hastalık. Psikolojiyle ilgili filmler olsun, seri katil belgeselleri olsun bu konuya epey yer vermiş. Bu insanların bu kadar şey yapıp nasıl sakin kaldığını merak ederdim hep. Psikolojik rahatsızlıkların en zoru bana göre. Beyninde yarattığın olmayan bir hayal ürünüyle boğuşup duruyorsun hayatın boyunca. Gerçekle hayal arasında gidip geliyorlar sürekli. Sürekli rüyada olmak gibi. Ama bu insanlar birde zehir zekalarıyla ve kurnazlıklarıyla bilinirler. Hayatta şahit olduğum birisi de oldu bu hastalıkta. Ben de anlamadım ilk zamanlarda çünkü anlamak baya zor. Genelde kendi hastalıkları belli olmasın diye karşındakini hasta olduğuna inandırmaya çalışan ve çoğu zaman başarılı olan kişilikler. Hani diyorum ya kurnazlık hat safada.
Gelelim kitaba, başlangıçta Küçük İskender vibe ları aldım baya. Kurduğu cümleler güzel. Tarzları benziyor. Şizofren bireyin kafasının içine seyahat ediyoruz. Ama gel gör ki sona doğru aşk ve aldatma olaylarının basitliği bozdu sihiri. Gençlik dizisine döndü olaylar. Oraya bağlamasaydı güzel kitaptı. Yine de kitabın başındaki bazı cümlelerden dolayı okunabilir.
