Ben sana veda edemem....
Bir kitap bir insana neler yapabilir ki değil mi? Ama ben 
Colleen Hoover dan olduğum her bir kitaptan sonra daha da yıkılıyorum, kendimi paramparça hissediyorum ve kalbim sanki bütün dünyanın gücüyle acıyormuş gibi hissediyorum.
Bu kitabı sevmeyenler olduğuna inanmakta zorlanıyorum. Tamam bu konu belki de başka bir yazarın kaleminden çıkmış olsaydı bende bu kadar çok sevmezdim, hatta belki de almazdım ama şu an Hoover'ın kitabı olduğu için konusuna bile bakmadan aldığım için o kadar mutluyum ki anlatamam. Çünkü bu kitap bana çok derin hissettirdi.
En sevdiğim fantastik yazar 
Sarah J. Maas ve en sevdiğim romantik ve dram yazarı kesinlikle Colleen Hoover
Eğer bir çekingen yanınız varsa hiç düşünmeden kitabı alın ama okurken kendinize kocaman bir peçete stoğu yapmayı unutmayın. Çünkü bu kitap sizi ağlatacak.
Çirkin Aşk'ı, Bizimle Başladı Bizimle Bitti'yi ve okuduğunuz diğer Hoover kitaplarını bir kenara bırakın bu. Onlardan çok ama çok daha farklı bir seviye gerçekten. Elim kitaba en başında gitmiyordu, üzerine gelen misafirlerden anca beş günde okuyabildim ama belki de böyle olması daha iyi oldu çünkü okurken kitabı sindirdim. Yada ben en azından öyle düşündüm çünkü kitabın ilk çeyreği çok daha ayrı bir seviyedeydi.
Ağlamaktan içim dışıma çıktı, sinirden kafayı yedim ama çok sevdim. Çok fazla sevdim. Bir kitap nasıl bu derece gerçekçi bir şekilde işlenir ya? Nasıl olabilir bu? Her bir duygu, her bir seçimi sanki ben yaptım. Her bir ayrılışı sanki ben yaşadım...
Bu kitabı sevmeyenler bu kitabı ya ciddeyetle okumamış yada hissedememiş insanlardır.
Şimdi bu kadar spoisiz yorum yapabiliyorum ve kitabın şarkısının da kesinlikle 'Çağan Şengün ft. Cem Adrian - Ben Sana Veda Edemem' olduğunu söylemek istiyorum. Lütfen kitabı okurken bu şarkıya da şans verin.
!!!!!SPOİLER!!!!!
Bir kadın düşünün hatta bir kız çocuğu, gencecik yaşta sevdiği insanı kaybettiğini ve arkasından onun çocuğuna hamile olduğunu öğrendiği ve hayatın onu zorla 'kadın ve anne' yaptığını düşünün.
Auburn tam olarak buydu o hayatın büyüttüğü kadındı. Çocukluğu yerine acıları bırakmış ve kendi gözyaşların da olgunlaştırmş bir anneydi o. Ki bazıları onun anne olmasına bile izin vermek istemiyordu.
Owen ise kendi içinde boğulan ve acısından kaybolan bir adamdı. Umut arıyordu ve neyse ki o umudu buldu.
Kitap beni baştan sona parçaladı. Gerçekten yazardan okuduğum ilk kitap Bizimle Başladı Bizimle Bitti kitabıydı ikincisi Verity, üçüncüsü ve bundan çok kısa bir süre önce okuduğum Çirkin Aşk'tı ve her birinde -Verity- hariç hayatımda okuyup en fazla etkilendiğimi düşündüğüm kitaplardı ama Hoover'ın her yeni kitabında daha da etkileniyorum.
Auburn'un karşı karşıya olduğu şeyler çok zordu. Aldığı her bir kararın acısını bende içimde hissettim ama ben nedense ona hiç kızamadım. O bir anneydi ve anneler çocukları için elinden gelen her şeyi yapardı ve o daha fazlasını bile yaptı.
Ama Trey ve Lidy onlar gerçekten Allah'ın belası, iğrenç ve tiksinç karakterlerdi hadi Lidy'i bir derece anlayabiliyorum ama Trey'i asla anlayamıyorum. Bir insan neden bu kadar kötü olur ki? Neden yapar yani bunu? Keşke Auburn'un sahip olması gereken abi olup Adam'ı onurlandırabilseydi. Keşke onun canını yakmasaydı.
Owen ise benim en çok ağladığım karakter oldu. Onun önünde bir seçimi bile yoktu. Babası için hayatta kalan tek ailesi için her şeyi yaptı ve iş sonunda Auburn ve AJ için zora geldiğinde o ilişkiyi bile feda etmeye hazırdı. Bir insan bir insanı nasıl böyle sevebilir? Trey onu tehdit ederken bile Auburn'na siper oldu sonuna kadar onun için ikinci kere hapse girmeyi gözünü kırpmadan kabul etti. Bilmiyorum böyle bir aşk gerçek olabilir mi?
Son kırk sayfaya geldiğim de tamam artık mutlu olsunlar, tamam artık her şey bitsin dedikçe üstüme üstüme gelen olaylarla sinirim birazcık bozulmuş olsa da sonunda tam olarak bir aile olduklarını azıcık okumuş olmak bile yetti. Çünkü Owen babasına kavuşurken baba oldu. Auburn oğlu AJ'ye kavuşurken ona mükemmel bir baba ve harika bir dede de vermiş oldu. Keşke ama keşke daha fazlası olsaydı. AJ büyüdüğü zaman nasıl bir adam olduğunu görebilmiş olsaydık. Auburn ve Owen'ın bir kızları olduğunu ve o kızların her zaman hak ettikleri abiye sahip olduğunu görebilirseydik. Ama bitti ve en azından güzel bitti.
O kadar güzeldi ki okumaya güç bulduğum zaman yeniden okumak istiyorum.
Çünkü bu kitabı sonsuza dek seveceğim, artık sevmemen gerektiği zamanlarda bile.
İtiraf Colleen Hoover
·
223 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.