Gönderi

Kadındı güzel yapan: Sevgi
Gece tüm dünyanın üzerine uyku gibi çökmüştü. Odasında bir gece lambası yoktu. Hem ne gerek vardı gece lambasına sokak lambası neyine yetmiyordu. Zifiri karanlık nedir bilmezdi. Bu evde doğmuş kendini bildi bileli aynı odayı ve aynı sokak lambasını kullanıyordu. En sevdiği alışkanlık herkes uyuduktan sonra dişlerini fırçalamaktı her gün olduğu gibi o gün de herkesin uyuduğundan emin olduktan sonra sessizce yatağından kalktı ve lavaboya doğru ilerlerken birden irkildi. Aynada bir gölge vardı. Bu gölge her zaman gördüğüne benzemiyordu. Renkleri çok seçemese de vücut hatlarının çok değişik olduğunu görebiliyordu. Orta boylu, hafif kambur, kalçaları ve göğüsleri gereğinden fazla büyük yaşlı bir kadındı bu. Gölgeden korkmadı. Aynaya biraz daha yaklaştı. Ağzını açtı ağzında diş kalmamıştı. Aynadaki kadın kendisi idi. Biraz daha inceledi kendini sonra derin düşüncelere daldı. Zaman gündüzün ardından gecenin geldiği gibi geçmişti. Hayatının en güzel yıllarını sorsalar güneşin batarken yaydığı pembe gökyüzü gibi gençlik yıllarını söylerdi. O bir kadındı, gençti, sevdiği biri vardı, bir ailesi, dostları ve yine sevdiği hayatı boyunca sadece onun geri gelmesini bekledi. Sonra aynadaki gölge ile kendine geldi. O bir kadındı sevgisine yıllarca sahip çıktı çünkü kadın olmak hem sevdiğine hem sevgisine sahip çıkmak demekti. Ona sadece birini yapabilme fırsatı verilmişti. O an anladı. Yavaş adımlarla ilerleyip lambasını yaktı tekrar aynanın karşısına geçti gölge kaybolmuş aynada yaşlı bir yüz belirtmişti. Gözlerinden tanıyordu gençliğini ona da öyle bakmamış mıydı? Tıpkı gençliğine duyduğu, dişlerine duyduğu özlemle onu da özlüyor gözleri onu ele veriyordu. O bir kadındı sıradan bir hayat yaşamıştı kitapları, işi arasında geçip gitmişti ömrü. Onu herkesten farklı yapan sevgisi idi. Bundan memnundu. Dişlerini göstermeden gülümsedi sol gözünden düşün yaş gönlünü ıslatmıştı. Yavaşça lambayı kapatmaya gitti aynada aynı gölge dişleri yok. Yatağına uzandı zihnide bir resim canlandı. Özlüce'de güneş batarken gökyüzü pespembe, sevdiği kolunda, rüzgardan dağılan saçlarına bakıyordu. Yavaş yavaş uykuya daldı ve bir daha hiç gözlerini açmadı. Yüzünde yüz yılın gülümsemesi...
·
153 görüntüleme
Rabia okurunun profil resmi
Tüm kadınlara; Kadınlar günümüz kutlu olsun sevin, sevilin 🤍⚘️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.