“Meksikalı roman yazarı Jorge Volpi kesinlikle uluslararasılaş madan yana olmakla birlikte, büyülü gerçekçiliğin zirvesinde bu son derece stilize edebiyat anlayışını benimsemedikleri takdirde Güney Amerikalı yazarlar için eserlerini yayımlamanın ne kadar zor olduğuna dikkati çeker. Volpi konferansta büyülü gerçekçiliğin yurtdı şında güçlü okur kitlelerinin onayını kazanarak Güney Amerikalı yazarların kıtanın daha elle tutulur gerçeklerini anlatmalarını engellediğinden şikayetçi olan birtakım Şilili yazarların 1990'larda Mc Ondo grubu (Yüzyıllık Yalnızlık'ta olayın merkezindeki yer olan Ma condo 'dan bozma bir ad) adıyla bir araya geldiğini anlattı.”
“Milanolu şair Zuccato sömürge sonrası edebiyat kavramının ta mamına hararetle saldırırken Orsini 'ye cevap veriyor olabilirdi. Şair, uluslararası okur kitlesi için İngilizce ve Fransızca yazmayı tercih eden savaş sonrası Afrikalı ve Hintli yazarların bizlere yüzeysel ve kolay tüketilir bir egzotizm sunmakla kalmayıp, Batılı okurların yerel dillerde yazan ve alıştığımız Batı roman paketinden gerçekten "başka" bir şey sunan yazarları okumak için çaba gösterme ihtimalini de düşürdüklerini ileri sürdü.”
“Sorun daha ziyade şu olabilir: Birbiriyle ilgili ve rekabet halindeki dünya görüşlerinin var olduğu, yazarkarın da kendi yoğun anlatısal katkılarını eklediği bir toplumun içinde bulunma hissi yavaş yavaş zayıflıyor; bunun yerini evrensel çekiciliği olan bir ürün, kendi kültüründeki insanların doğrudan yaşantısına bağlanmaktan çok dünya karışımında batmadan yüzebile cek bir şey yaratmanın yolunu öğrenmek için eğitim gören yazarlar alıyor.”
Özellikle edebiyata ilgisi olanlara…Keyif ve merakla okudum.